Długo zabierałem się do obejrzenia tego filmu. Nie wiele o nim słyszałem, ale już od pierwszych scen widać było, że jest to film co najmniej dziwny i trudny w odbiorze. Okazało się, że dalej było jeszcze "gorzej". Część osób może się przyczepić, że "wszystko dla miłośi" jest jednym wielkim przerostem formy nad treścią. I te osoby będą miały rację. Tylko, że forma w tym filmie jest naprawdę warta obejrzenia.

Juz dawno nie oglądałem !takiego! filmu o miłości. Który od samego początku jest nią przesiąknięty, który za pomocą różny, dziwacznych metafor porusza temat tego niezwykłego uczucia.

Na Ziemi panuje chaos, zbliża się koniec świata - niesamowicie pokazane powolne umieranie Ziemi - który jest tylko pretekstem do pokazania prawdziwego tematu filmu. Koniec, który spowodowany jest też tym jak żyją ludzie. Ich codziennym zagubieniem, życiem osobno, bez uczuć. Ludzie zaczynają umierać na ulicach, w parkach bo nie zaznają miłości, podstawowego uczucia, które może uchronic ich od śmierci. Jak mówi jeden z bohaterów, "świat jest pełen miłości ... i śmierci". I właśnie w czasie kataklizmu, ostatnich dni, gdy w czasie lata zaczyna padać śnieg, ludzie szukają miłości. John i Elena gdy spotykają się w Nowym Jorku decydują się ratować swój związek. To co jeszcze z niego zostało. Nie wiemy dlaczego chcieli wziąć rozwód. To nie jest ważne...

Sean Penn jako Marciello komentuje z nieba, jak anioł niesamowite wydarzenia rozgrywające się na ziemi. To dzięki niemu dostrzegamy prawdziwy sens niektórych scen, jak np. końcowej w której to John i Elena w "białej sukni ślubnej" zasypiają razem gdzieś na wzgórzach.

"wszystko dla miłosci" jest bardzo dziwnym filmem. mamy tu trochę sensacji, filmu s-f i dramatu. Niektóre wątki sa naprawdę pokręcone jak np. ten o zamienniczkach Eleny. Może i nie jest dobrym, że nie wszystko rozumiemy, ale forma poprzez którą przedstawia nam się tą historię jest niesamowita. Bardzo dobre zdjęcia, fantastyczna muzyka Zbigniewa Preisnera, i niezapomniane sceny jak ta biało-czerwona na lodowisku tworzą tajemniczy i bardzo specyficzny klimat.

"It's all about love" obejrzałem głównie dlatego, że zagrał w nim Phoenix. I nie zawiodłem się. Film mówi w zupełnie nowy sposób o tak "wyeksplatowanym" juz temacie miłosci. I co dziwne po seansie pozostawia w nas dwa zupełnie sprzeczne uczucia: radość i smutek. Tak jakby miłość i... śmierć....

7/10