1. Nie przychodzimy tu z "czystą kartą", ale z niepamięcią o tym, co robiliśmy/nauczyliśmy się wcześniej.
2. Za każdym razem dusza pragnie jednego - doświadczyć i nauczyć się czegoś nowego.
3. To, czego nauczyliśmy się wcześniej poprzez własne doświadczenie w innym życiu nigdy nie znika, tylko zostaje uśpione.
4. Złamać schemat nawykowych reakcji/zachowań to zrobić coś inaczej niż zwykle - wyjść z kolein, poza ramy - to uwalnia potencjał uśpionego umysłu.
5. Za każdym razem chcemy czegoś innego, i nasze życie może być całkowitym przeciwieństwem sukcesów poczynionych w tym minionym.
6. Nie chodzi o to, by dzielić i walczyć, ale o to by znaleźć połączenie i widzieć szerzej/więcej/głębiej - stąd owe trzecie oko.
7. Relacja matki z córką jest najsilniejszą z wszystkich, które można doświadczyć w ludzkim wcieleniu. Każda relacja matka z dzieckiem. Zaraz po niej jest relacja ojca z dzieckiem. To doświadczenie jest niezmienne w każdym kolejnym życiu - tutaj uczymy się ciągle.
8. Doświadczenie bycia rodzicem pozwala uczyć się z perspektywy obu: dziecka i rodzica.
9. Nic nie jest takim jakim się wydaje, i nie ma przypadków wobec zdarzeń które nam się przytrafiają. Nie ma też "nieznajomych", bo każdy kogo spotkaliśmy na swojej drodze i kto wywarł na nim jakichś wpływ, jest nam znany. 
10. Zwykle najsilniejsze relacje tworzymy w rodzinie - bo z nimi mamy najsilniejsze połączenia z innych żyć - w różnorodnych konfiguracjach i wagi dualizmu. Ale nie jest to warunek.
11. Cisi, niknący w tłumie, nie potrzebujący poklasku, nie szukający silnych wrażeń, tzw. "szary tłum", w szarych doświadczeniach życia, zwykle mają za sobą wiele, wiele, wiele doświadczeń i już nie potrzebują tego "blichtru".
12. Jesteśmy zbiorem wszystkich doświadczeń i lekcji każdego wcześniejszego życia - i one mają ogromny wpływ na to obecne życie - w podświadomości zapisane jest wszystko co zostawiło głęboki ślad (podświadomość to dusza). By zakończyć ten cykl ludzkich wcieleń, trzeba je "wyrównać" (powszechnie znane zjawisko tzw. karmy), które polega na głębokim zrozumieniu własnych krzywd i własnego cienia (czyli: "zdolności do morderstwa") i przyjęciu każdej obecnej niesprawiedliwości z pokorą - bez potrzeby rewanżu. Ale - tu jest ALE - trzeba wiedzieć kiedy to jest niesprawiedliwość wcześniejszych czynów, a kiedy wyrównanie obecnej - a to już wielka sztuka.
13. W tej drodze ludzkich doświadczeń nigdy nie jesteśmy sami - otwieranie potencjału wcześniejszych doświadczeń i umiejętności pozwala na istnienie oraz poruszanie się na równoległych przestrzeniach w tym samym czasie, dzięki czemu można zmieniać rzeczywistość obecnej. Nie dzieje się to jednak z poziomu ludzkiego "poczucia sensu" - tylko BEZSENSU.

____________________________________________
Zapis oparty na własnym doświadczeniu.