Słońce powoli wędruje po niebie nad Nowym Jorkiem. Rzesze mieszkańców wielomilionowej metropolii wylegają na ulice, w cieniu drapaczy chmur na Manhattanie samochody grzęzną w pierwszych korkach, tłumy wysypują się z wagoników metra. Mało który z nowojorczyków zdaje sobie sprawę, że również głęboko pod ziemią wre praca. Górnicy ze specjalnego oddziału drążą tunele systemu doprowadzającego wodę do miasta. W ciemnościach ledwo rozświetlanych lampami elektrycznymi, wśród plątaniny rur i przewodów, dziurawią skałę wiertłami lub wysadzają ją ładunkami wybuchowymi.? Świnie piaskowe?? mówią o sobie z dumą. Jednym z najbardziej doświadczonych górników jest Matt. Tego dnia jest niezadowolony, bo jego zwierzchnik bez konsultacji zatrudnił nowicjusza. Praca jest ciężka i niebezpieczna, i Matt nie chce brać odpowiedzialności za osobę, która nigdy wcześniej nie była pod ziemią. Każe młodemu pracownikowi uważnie obserwować zespół zawodowców z akcji. Nagle w tunelach czuć potężne wstrząsy. Osypuje się ziemia, pękają rury instalacji, pomiędzy zerwanymi przewodami błyskają łuki elektrycznych wyładowań. Matt wydaje podwładnym rozkaz ewakuacji, ale dla trzech ludzi jest za późno. Wśród walących się ścian Matt dostrzega strumień gorącej lawy. Mężczyźnie udaje się uciec chwilę przed potężną eksplozją ładunków wybuchowych, która demoluje tunel. Na powierzchni zaczyna się śledztwo mające wyjaśnić przyczynę tragedii. Jednym z inspektorów jest Susan, była żona Matta. Tylko ona jest gotowa wysłuchać z uwagą jego relację. Jest zdumiona obecnością lawy w tunelach pod miastem. Wobec braku zrozumienia i wręcz jawnej niechęci u innych inspektorów oraz samych pracodawców Matta, mężczyzna i Susan zaczynają własne śledztwo. Okazuje się, że wstrząsy niszczące podziemia Nowego Jorku mają związek z eksperymentalnymi wierceniami. Działania nieodpowiedzialnego naukowca wyzwalają drzemiące głęboko pod metropolią siły.