Podobno ten reżyser jest kreowany na gwiazdę i odkrycie kina. Może się jeszcze czegoś nauczy, coś przeżyje, zmądrzeje, ale na razie nie widać, żeby miał coś do powiedzenia. Ten film jest zły na każdym poziomie. Aktorsko jest nie do zniesienia. Od strony obrazu mamy dwa światy- w jednym przypadkowe osoby opowiadają o miłości (tzn. paplają bez sensu - co może w życiu ujdzie, ale w kinie już nie) i wtedy kamera robi jakieś dziwne najazdy i odjazdy na planie portretu (nigdy nie widziałam tak głupiego pomysłu), a drugi świat to fabularna opowieść o trójce młodych ludzi, ich emocjach i namiętnościach, opowiedziana w sporej części obrazem i muzyką jak w teledysku. I to chwilami bywa ładne, przyciąga oko, ale co z tego? nie ma w tym nic nowego, świeżego, telewizja, reklamy, magazyny mody karmią nas takimi obrazami na co dzień w niemożliwych do strawienia ilościach. Dialogi głównych bohaterów niewiele się różnią od tej paplaniny, która nas atakuje poza głównym wątkiem, a fabuła niczym nie zaskakuje. Chyba nie mogę usprawiedliwić tego filmu wiekiem reżysera. Młody człowiek ma prawo nie mieć doświadczeń, ale powinien poszukiwać, jakoś się buntować, patrzeć na świat świeżo, a tu widzimy że reżyser łyka i trawi tą papkę rzeczywistości, którą wszyscy jesteśmy karmieni bez żadnej głębszej refleksji. Roman Polański też był kiedyś młody.