Daję 7/10, ale jedną ocenę podniosłem za to, iż jest to polska produkcja. Problematyka filmu prosta, więc nie da się go nie zrozumieć. Prosta w sensie "wiem o co chodzi w filmie", nie zaś prosta dla głównego bohatera. Najgorszy zarzut jaki mogę dać, to brak jakichkolwiek uczuć do głównego bohatera. Współczułem jego bratu, żonie, że tak ją traktował (chociaż i ona mogła wykazać troszeczkę więcej empatii), współczułem ludziom z firmy, nienawidziłem przestępców, ale... Nie czułem absolutnie nic do głównego bohatera. Los Więckiewicza był mi troszkę obojętny, co wobec problematyki filmu (dylematu moralnego, a następnie jego konsekwencji) jest niedorzeczne.

Kolejnym zarzutem jest to, że w zasadzie film nic nie wyjaśnił. Może jedynie zachęcił do działania, bo lepiej zrobić "coś" i to spieprzyć, niż stać w miejscu, a potem dźwigać brzemię za nie ruszenie tyłka. Film nie wyjaśnia, co się dzieje z poszczególnymi osobami. Wiemy, że policja łapie (dzięki Fredowi) jednego z przestępców. Nie wiemy, co z resztą. Nie znamy dalszego losu Wioli, czy dzieci Jerzego. Co z firmą? Film dotknął wątki poboczne, a potem, jakby się od nich odciął przez co kinoman (a raczej ja, bo ciężko mi mówić za wszystkich) czuje niedosyt. Film po prostu niepełny.

Cieszy jednak, że wśród tego całego chłamu, mamy w Polsce film poważny, dotykający ciekawych spraw, film z ambicją, szkoda tylko, że nie wszystko w tym filmie "gra".

Do aktorów wiele zarzutów mieć nie można, bo zagrali przyzwoicie, szkoda tylko, że scenariusz poprowadzony w lekko nieudolny sposób, nie dostarcza mi wielkich emocji (które powinien dostarczyć) po obejrzeniu produkcji.

Pozdrawiam i mimo, iż mam wiele zarzutów do filmu, to życzę takich produkcji Polsce jak najwięcej.