Owszem, może i w filmie bohaterowie stanęli po stronie Jerzego (swoją drogą nie wiem czy było to aż tak stronniczo ukazane), ale przecież to nie ucina możliwości przemyślenia całej sprawy przez widza. Ja po seansie wcale nie odczułem potrzeby stania na przeciw Alfreda, wręcz przeciwnie, dostrzegam jego pobudki, które były jasno zarysowane w filmie. Zresztą w filmie chodziło o wiele rzeczy, nie tylko o sam fakt uniknięcia bójki, strachu, ale też pokazanie jak pewne urazy z przeszłości, zatargi, mogą wpłynąć na nasze życie czy kluczowe decyzje. Również film rozprawia się z wizerunkiem "macho", którym Alfred stara się być (czy nie tego oczekuje otoczenie od "prawdziwych" mężczyzn?), a w krytycznej sytuacji okazuje się, że nim po prostu nie jest.

Wątek macho też ciekawy. Facet, który naraża życie popisując się bez sensu, w momencie kiedy trzeba naprawdę się narazic na niebezpieczeństwo, ale w słusznej sprawie - stoi jak słup soli. Ale mimo wszystko nie oceniam go, bo nigdy nie wiemy jak do końce byśmy się zachowali dopóki nie jesteśmy w takiej samej sytuacji.

Ja bym takiej emo w ogóle też nie ratował. To braciszek Jerzy chciał pokazać swoją dobroduszność i wyleciał z hukiem z pociągu.
Skoro potem się okazało że ta laska jednego z nich znała to tym bardziej żenua że jej pomagał. Mógł to inaczej rozegrać. Od razu kopać po ryju.