Jędrzej Michalak obnaża w swoim filmie niecodzienny splot muzyki oraz polityki. Poly-Rythmo to popularny zespół łączący brzmienia soulowe i rytmy voodoo. W swoich wspomnieniach, muzycy zespołu wracają do czasów Mathieu Kérékou, "wojującego nacjonalisty", rządzącego autorytarnie w Beninie. Leninowsko-marksistowski reżim, przeprowadzając rewolucję kulturalną, tępił przejawy zachodnich i "imperialistycznych" wpływów, a jednocześnie oczekiwał od artystów zaangażowania w działalność propagandową. Czy rzeczywiście wszyscy śpiewali o rewolucji z przyjemnością?