Film podobał mi się jedynie ze względu na to, ze mogłam odbyc podroz sentymentalną w dawne czasy, kiedy przyszło mi dorastac. Te magnetofony, aparaty, ortalionowe dresy ze stadionu, papiez w telewizji, kasety video, szał na punkcie butow nike i adidasa, wszechobecne zapatrzenie na zachód - czasy ktore pamietaja najlepiej osoby z pokolenia odrobinę starszego niz młodzież, ktora załapała się na gimnazjum. Tak to było. Do dziś są takie miasta i wsie, gdzie ten `trzeci swiat` nadal jest widoczny i niewiele odbiega to od filmu.