Święta racja. Pseudhorror to bardzo dobre określenie!
Beznadziejna bajeczka dla dzieciaczków, które chcą się trochę pobać.
Tajemniczy duch, o którym dużo się gada, a po którym ani widu, ani słychu! Kilka niezbyt zmasakrowanych trupów, jeden kościotrup i tegoż to trupa nocny pogrzeb, odprawiony przez starego księdza, który choć przejawia pogańskie "ciągoty", gada o jakichś duchach, próbuje się zabić, to ma być jeszcze "autorytetem", ostoją Boskości w demonicznym świecie. Ten też staruch, jak się okazuje, był biernym świadkiem zbrodni sprzed czterdziestu lat, której wcale nie próbował zapobiec, a jeszcze ją ukrywał. Potem musi ponieść "męczeńską" śmierć za innych w płomieniach, spłacić swój dług, więc każe się spalić, co dwójka głównych bohaterów ochoczo wykonuje! Całość okraszona amerykańskim tanim romantyzmem.
Film, który na takie miano wcale nie zasługuje, do bólu tendencyjny, i lud ma się na o nabrać. Ja się nabrałem i... straciłem 2 godziny życia!... "Kino", że aż strach się bać!!!

Mnie natomiast śmieszyły nie dopracowane momenty z wklejonymi krzykami nie pasującymi do ruchu ust. Babka w ogóle ich nie otwierała, a darła się w niebogłosy. Niestety bardzo słaby film, klimacik taki sobie i sceneria całkiem całkiem, reszta żenada.