Jest rok 1947. Harriet i jej dwoje dzieci Carrie i Brian wciąż dochodzą do siebie po śmierci męża Harriet, zabitego w trakcie II wojny światowej. Carrie jest chłopczycą, włóczy się z kolegami, mają swój własny klub. Razem z przyjaciółmi drażni  upośledzonego umysłowo sąsiada Charliego, kradnąc jedno z jego szczeniąt. Pewnego dnia Harriet poznaje Bernarda i zaczyna się z nim spotykać, co nie podoba się Carrie. Zazdrość i gniew osiągają szczyt, gdy dziewczyna razem z przyjaciółmi niszczy ogród swojego sąsiada Pan Grizzle i wsypuje cukier do baku jego ciągnika. Grizzle zabiera Charliemu pozostałe szczeniaki, a wkrótce potem jego stodoła zostaje zniszczona przez pożar. Carrie przekonuje się, że czas dorosnąć i wynagrodzić krzywdy zadane matce i sąsiadom.