Film przygodowy - gdy słyszymy te dwa słowa od razu w głowie układa się nam obraz widowiskowego kina w którym nasi dzielni bohaterowie będą musieli stawić czoła wielu trudnościom, różnym zagadkom i nierzadko będzie sprawdzana ich umiejętność poradzenia sobie w trudnych sytuacjach. W filmie Jamesa Graya część z tych rzeczy się zgadza, jednak z pewnością nie jest to obraz w którym dominuje spektakularność.
Percy Fawcett zostaje wysłany przez towarzystwo geograficzne do Amazonii w celu stworzenia mapy, która pozwoli wyznaczyć granice między państwami. W czasie swojej podróży odkrywa ślady starożytnej cywilizacji. Od tego momentu jedynym celem granego przez Charliego Hunnama bohatera staje się odnalezienie miasta Zet (jak nazywa je Percy). Niczym Klaus Kinski w Fitzcaraldo obsesyjnie dąży do swojego celu, pozostawiając na drugim planie między innymi rodzinę.
Historia jest opowiadana bardzo spokojnie. Nie ma tutaj wielkich zwrotów akcji, dużych kontrastów czy starć między bohaterami. Przez pierwszą godzinę seansu widz może łatwo odpaść od całej historii traktując ją jako nudną i pozbawioną większego sensu. Dopiero po pewnym czasie wszysto zaczyna nabierać większej głębi. Gdy wraz z biegiem historii obserwujemy Percyego, jego relacje z kompanami oraz z rodziną widzimy człowieka, który bardzo wierzy w powodzenie swojej misji. Charlie Hunnam jest bardzo wiarygodny w swojej roli. Zwłaszcza w momentach gdy przemawia do zgromadzonego ludu, wykrzykując, że odnajdzie starożytne miasto i nikt go nie zwiedzie od jego planu.
Ważną rolę w całej historii odgrywa żona i dzieci bohatera. Szczególnie należy tutaj zwrócić uwagę na żonę Ninę, odgrywaną przez bardzo dobrą Sienne Miller oraz najstarszego syna Jacka w którego wcielił się Tom Holland. Z pozostałych bohaterów należałoby wspomnieć o Robercie Patiisonie, który sprawdza się jako Henry Costin, jednak owa postać nie odgrywa znaczącej roli w całym obrazie.
Zaginione miasto Z to film nie dla każdego. Zdecydowanie nie dla osób, które oczekują wielkiej przygody typowej dla gatunku. Chcąc obejrzeć ekranizacje Jamesa Graya należy przygotować się na pewnego rodzaju biografię. Biografię człowieka, który postawił sobie cel i ten cel musiał zrealizować.