Dokumentalny zapis będący swoistym katalogiem powszednich obowiązków włoskich robotników placowych pracujących na ulicach powojennego Rzymu. Narracja słowna filmu... więcej
Dokumentalny zapis będący swoistym katalogiem powszednich obowiązków włoskich robotników placowych pracujących na ulicach powojennego Rzymu. Narracja słowna filmu została ograniczona do minimum i częściowo zastąpiona jazzowym podkładem muzycznym. Poszczególne sekwencje - neorealistyczne pod względem stylu - cechują charakterystyczne,Dokumentalny zapis będący swoistym katalogiem powszednich obowiązków włoskich robotników placowych pracujących na ulicach powojennego Rzymu. Narracja słowna filmu została ograniczona do minimum i częściowo zastąpiona jazzowym podkładem muzycznym. Poszczególne sekwencje - neorealistyczne pod względem stylu - cechują charakterystyczne, powtarzane wielokrotnie w późniejszej fabularnej twórczości Michelangela Antonioniego rozwiązania, takie jak: spowolnione ruchy kamery, potraktowanie miejskiego pejzażu jako metafory wyobcowania, mitologizacja przedmiotów, ukazanie architektury przyrody.