Szara myszka z prowincjonalnego miasteczka zostaje przypadkowo jedynym świadkiem napadu z bronią w ręku na konwój bankowy. Kasjerka Małgorzata Makowska wbrew swej woli zostaje wplątana w milicyjne śledztwo i wraz z chroniącym ją kapitanem Ziętkiem wyjeżdża do Międzyzdrojów, gdzie być może pojawi się przestępca. I rzeczywiście, wkrótce w ślad za Małgorzatą do kurortu przyjeżdża zbrodniarz...

Bardzo podobał mi się ten kryminał w starym stylu - począwszy od sposobu opowiadania, a na realiach skończywszy. Dość długo autorzy mylą tropy i trzymają widza w niepewności. Ale w końcu w historii Galatei z Kamocka maczał palce nie kto inny, jak mistrz kryminału czasów PRL-u, czyli Joe Alex (znany nad Wisłą również jako Maciej Słomczyński). Pięknie wyglądają na ekranie gustowne garnitury panów, kunsztowne fryzury, rozkloszowane sukienki pań, po ulicach jeżdżą obłe wartburgi, warszawy i volkswageny, a w Międzyzdrojach słychać to Katarzynę Bovery, to Czerwono-Czarnych z Heleną Majdaniec, w przerwach między muzyką ilustracyjną Komedy. Cudo!

Również udało się Nasfeterowi przemycić co nieco psychologii do tej soczystej kryminalnej historii - kasjerka nabrawszy "światowych" nawyków zaczyna dostrzegać nijakość swego dotychczasowego życia w Kamocku i jej jedynym zmartwieniem staje się konieczność rychłego powrotu do okienka kasowego.

Bardzo ładnie zarysowano też nieśmiały wątek miłosny - sceptyczny co do osoby Małgosi Ziętek, po jej metamorfozie w elegancką damę zaczyna traktować ją bardziej niż jak tylko świadka...

Koniec końców - polecam dla dwójki głównych aktorów, bo wypadli wyjątkowo zgrabnie i przekonująco. Smaczne są tez drugoplanowe postacie trzech potencjalnych zbrodniarzy (Lutkiewicz, Fetting, Pawłowski). Jest i młodziutka Ewa Wiśniewska w drobnym, ale dość istotnym dla opowieści epizodzie. No i te piękne lata 60!