Podczas gdy dzielo Mungiu moglo byc odbierane pozytywnie zarowno przez przeciwnikow jak i zwolennikow aborcji, "Zdarzylo sie" nie pozostawia pola do dyskusji dla tych pierwszych. "Jest Pani w ciazy, przykro mi" - te slowa, wypowiedziane na poczatku przez lekarza badajacego bohaterke, okreslajace niechciana ciaze jako koniec swiata, konsekwentnie wybrzmiewaja przez caly film. Starajac sie oddzielic tworce od dziela, czy raczej swoj (raczej konserwatywny) poglad na temat aborcji od samego filmu, wypada stwierdzic, ze jest to dzielo do bolu dobre, poprzez swoj realizm, gre aktorska i zdjecia (szczegolnie ten format 4x4), ktory sprawia, ze calkowicie przejmuje perspektywe bohaterki i wraz z nia odbieramy otaczajacy swiat jak wiezienie. Co jednak jest zbedne, wedlug mnie, to moment kulminacyjny, gdy realizm przeradza sie w naturalizm, a ukazywanie cierpienia bohaterki przypominaja gore rodem z francuskiej ekstremy. Niewatpliwie to jeden z tych filmow, ktorych sie nie da zapomniec.