Są ludzie obdarzeni silną osobowością, ale są i tacy, którzy potrafią bardzo łatwo zatracić swą tożsamość, by stać sie podobnymi do innych. Przebywając w towarzystwie zawsze podzielają racje innych ludzi... Myślę, że każdy doświadczył tego w swoim życiu osobistym. U Zeliga zaczęło sie to, kiedy skłamał, że przeczytał "Moby Dicka". Ludzie bardzo często zachowują się w ten sposób. Ktoś ich pyta, czy przeczytali dana książkę, a oni na to: "No pewnie", choć wcale jej nie przeczytali. Chcą, żeby ich lubiano, chcą stać się częścią pewnej wspólnoty. Mój film miał być ostrzeżeniem przed utrata własnej tożsamości...
W sensie prawnym w USA mamy ogromnie dużo swobód i panuje całkowita wolność. Ale istnieje bardzo silna presja społeczna. Na przykład w latach 50. miałeś pełne prawo być komunista, ale gdy tylko ośmieliłeś się wspomnieć, że sympatyzujesz z komunistami, narażałeś sie na całkowity ostracyzm. (Woody Allen)

więcej:
Woody Allen, Woody według Allena. Z reżyserem rozmawia Stig Bjorkman, Kraków 1998