Święta, jak sandały Jonasza prawda. Podobnie pomyślałem. Nie dość, że rzuca jak psu a nie podaje, jak bliźniemu; to jeszcze czym rzuca? Chlebkiem orkiszowym, bardzo smacznym i zdrowym. Żeby było weselej zrobił to podczas zmawiania paciorka "chleba naszego powszedniego daj nam...". Po wszystkim cała paczka zaciesza jak szympans po mefedronie. Brakuje tylko żeby otworzyli sobie po sześciopaku Buweisera i odpalili boomboxa... Takie z nich chłopaki luzaki.