Ricky (Antonio Banderas) wychodzi ze szpitala dla umysłowo chorych. Pierwsze kroki kieruje do byłej kochanki, "gwiazdki" kina porno, Mariny (Victoria Abril). Dziewczyna nie wykazuje zainteresowania kontynuowaniem dawno zakończonej znajomości, odtrącając adoratora. Ricky nie może pogodzić się z porażką. Zdesperowany, nachodzi ją w domu, a gdy Marina nie chce go wpuścić, ogłusza ją uderzeniem w głowę. Nieprzytomną zaciąga do sypialni i przywiązuje do łóżka. Dziewczyna staje się więźniem we własnym domu... Z czasem więzy, które początkowo były torturą, stają się elementem zmysłowej, erotycznej gry, w której nagrodą jest prawdziwe uczucie...

"Zwiąż mnie!" czerpie obficie z poetyki absurdu. Można by go nazwać parodią "Kolekcjonera" Williama Wylera z 1964 roku, gdyby nie przekonanie, iż częściowo komediowa konwencja, którą mu przypisano, jest tylko jednym z elementów tła. Motyw porwania i uwięzienia atrakcyjnej dziewczyny przez zakochanego w niej uciekiniera z zakładu dla "nieprzystosowanych", siłą próbującego wymusić wzajemność, kojarzy się na ogół z krwawą historią. Almodovar idzie jednak dalej. Jego bohaterowie są groteskowi i nieszczęśliwi zarazem, budzą współczucie na równi ze sprzeciwem, a pozorność ich życiowych ról zostaje bezlitośnie obnażona. Odkrycie prawdy o sobie, w bólach i strachu, jest ich pierwszym krokiem do rezygnacji z egoizmu, a tym samym - do happy endu.