Aideu Handique 

Dziś uważana za pierwszą aktorkę i legendę kina asamskiego, Aideu Handique nigdy nie doznała luksusu sławy. Urodzona 27 czerwca 1915 roku w maleńkiej wiosce Panidihingia (stan Asam, Indie) i wychowana w biednej rodzinie, w wieku 15 lat została zauważona przez reżysera Jyotiprasada Agarwala, który zgodził się przesłuchać ją do roli zaledwie po zobaczeniu jej zdjęcia. Do rezydencji reżysera miał ją rzekomo porwać jej kuzyn, asystent Agarwala, pod pretekstem oglądania domu na wodzie. W rezultacie dziewczyna została zabrana na plan filmowy, gdzie została także nauczona podstawowych technik aktorskich. Niechętnie, choć za zgodą ojca, zagrała główną rolę w filmie "Joymati" (1935). Film nie był kasowym sukcesem ze względu na prezentowane poglądy polityczne, wykorzystanie kobiety w roli głównej oraz kontrowersyjną scenę pobicia i tortur. W ówczesnym społeczeństwie było rzeczą nieakceptowalną, by kobieta chodziła do szkoły, nie wspominając o graniu w filmach, gdzie często mężczyźni dostawali angaż do ról kobiecych. Z tego powodu po powrocie do domu Aideu i jej rodzinę czekał ostracyzm i ubóstwo. Wykluczona z lokalnej społeczności i odrzucona przez rodzinę, większość życia mieszkała w oborze. Nie mogła też nikogo poślubić, ponieważ została uznana za zhańbioną poprzez przebywanie z mężczyznami na planie oraz tytułowanie współaktora mężem w jednej ze scen. Dopiero w 1985 roku, podczas uroczystości pięćdziesięciolecia kina asamskiego, miała możliwość obejrzeć fragmenty swojego filmu oraz została publicznie uznana i uhonorowana. W 1991 roku jej imieniem nazwano szkołę dla dziewcząt w jej wiosce. Dzięki przyznanej emeryturze dożyła wieku 87 lat. Zmarła 17 grudnia 2002 roku.
W 2007 roku powstał film "Aideu", ukazujący historię jej życia.