Rok 1900. Książę pszczyński, Hans Friedrich von Teuss XVII, gości cesarza Wilhelma II. Zadowolony z polowania cesarz proponuje mu urząd nadwornego Wielkiego Łowczego lub ambasadora w Londynie. Ku niazadowoleniu swej żony, Daisy, książę wybiera tytuł Wielkiego Łowczego. Rok 1932. Książę jest częściowo sparaliżowany. W pałacu przebywa wraz z niedawno poślubioną małżonką Mariscą de Bodege i najmłodszym synem, Bolkiem, zalecającym się do macochy. Na wieść o chorobie ojca przyjeżdżają: najstarszy syn - Franzel, pracujący u Heinberga, jednego z najbogatszych obecnie właścicieli kopalń w Westfalii i trzeci syn - Conrad, przebywający w Warszawie razem z przyjacielem z lat dzieciństwa, Jurkiem Zbierskim, z którym łączą go intymne więzy uczuciowe. Wobec katastrofalnego stanu finansów von Teussów, Franzel uzyskuje pełnomocnictwo do zarządzania całym majątkiem rodzinnym
Do Krzemienia, rodzinnego majątku Pławickich, przyjeżdża Stanisław Połaniecki z żądaniem zwrotu pożyczki zaciągniętej przed 20 laty pod zastaw hipoteki. Poznaje tam Marynię, córkę zubożałego ziemianina Pławickiego, rodzi się między nimi zalążek uczucia. Zaprzyjaźniona z obojgiem Emilia namawia Połanieckiego, by oświadczył się Maryni. Okazuje się jednak, że ojciec panny nie ma pieniędzy na spłatę długu. Zdenerwowany Stach wyjeżdża bez pożegnania. Dług hipoteczny Krzemienia sprzedaje swojemu przyjacielowi, adwokatowi Maszce. Po pewnym czasie Maszko wykupuje Krzemień.
Dziewczęta służące w Dywizji im. Tadeusza Kościuszki po wojnie składają "śluby panieńskie". Tymczasem obok majątku, który zamieszkują, osiedlają się byli wojskowi.
Paragon jest najlepszym zawodnikiem i liderem podwórkowej drużyny piłkarskiej. Na drodze do mistrzostwa w turnieju drużyn piłkarskich przeżywa liczne przygody: spada z rusztowania, cudem ratuje się przed utonięciem, gdy ucieka skradzionym kajakiem na Jawę.
Młody oficer wyrusza do Madrytu, by objąć stanowisko kapitana w gwardii walońskiej. Wybór najkrótszej, podobno nawiedzonej drogi skutkuje serią dziwnych wydarzeń.
Młody chłopiec ze wsi udaje się do Krakowa, gdzie poznaje Wita Stwosza. Mistrz dostrzega jego talent rzeźbiarski i pozwala pomagać sobie przy tworzeniu ołtarza dla Kościoła Mariackiego.
Losy doświadczonego żołnierza Ludowego Wojska Polskiego, który w 1946 roku trafia z batalionem w Bieszczady. W ogniu walk z ukraińskimi banderowcami i antykomunistycznym podziemiem próbuje ocalić życie, perspektywę cywila i pogodę ducha.
Po zakończeniu II wojny światowej Bożek osiedla się na Ziemiach Odzyskanych. Mężczyzna próbuje rozpocząć nowe życie, jednak przeszłość nie pozwala o sobie zapomnieć.
Trzy nowele z nieoczywistymi bohaterami drugiej wojny światowej: wiejskim chłopakiem odznaczonym tytułowym Krzyżem Walecznych, psem SS z obozu koncentracyjnego oraz młodą wdową po kapitanie. W każdej z nich życie przeciwstawia się szaleństwu wojny.