Amerykański wiek pozłacany był okresem ogromnych przemian gospodarczych i idących za nimi konfliktów, tworzących się między tymi, którzy woleli stare, sprawdzone podejściem a zwolennikami zupełnie nowych. To był też czas wielkich fortun.
Akcja serialu toczy się w latach osiemdziesiątych w USA. W Yonkers, położonym w stanie Nowy Jork średniej wielkości mieście, stanowisko burmistrza obejmuje młody Nick Wasicsko. Od początku kadencji staje przed trudnym zadaniem. W związku z orzeczeniem sądu federalnego miasto jest zmuszone zbudować tanie mieszkania komunalne w dzielnicy zamieszkałej przez zamożne białe rodziny. Ta decyzja jest przyczyną wielu niepokojów i eskalacji przemocy na tle rasowym. Kolejne decyzje młodego burmistrza spotykają się z ogromnym protestem.
Film jest zapisem podróży Paula McCartneya ulicami Nowego Jorku w dziesiątą rocznicę tragicznych wydarzeń 11 września 2001 r. Tego dnia legendarny muzyk także był w Nowym Jorku i na własne oczy widział katastrofalne skutki zamachu terrorystycznego. McCartney postanowił wtedy zorganizować koncert charytatywny na rzecz rodzin ofiar 11 września. Dokument ukazuje przygotowania do tego koncertu, jak też same występy gwiazd, wśród których znaleźli się m.in. Elton John, Mick Jagger, Keith Richards, David Bowie czy Eric Clapton. Film zawiera także rozmowy Paula McCartneya ze sławami świata polityki i rozrywki oraz ze zwykłymi nowojorczykami, dotyczące wspomnień o tragicznych wydarzeniach sprzed dziesięciu lat.
Podający się za dziennikarza amerykański szpieg, Paul Soames, przypływa do Szanghaju, by spotkać agenta Connera. Wkrótce po jego przybyciu mężczyzna zostaje jednak zamordowany.
Ben Kalmen jest ponad 60-letnim biznesmenem po rozwodzie, który ma za sobą wiele życiowych niepowodzeń. Mężczyzna próbuje na każdym kroku się odmłodzić, w wyniku czego dochodzi do kilku niefortunnych sytuacji.
Liberia jest najstarszym niepodległym państwem w Afryce. Jest także jednym z niewielu krajów na świecie, którego powstaniu towarzyszyła utopistyczna wizja ludzkiej natury. Od 1822 r. osiedlali się w niej byli niewolnicy z USA, którzy w 1847 r. ogłosili powstanie własnego, niepodległego państwa. Mieli oni żyć w pokoju z członkami osiemnastu lokalnych plemion. Praktyka okazała się jednak zupełnie inna – historia Liberii to szereg okrutnych wojen domowych, zamachów stanu i morderstw politycznych. W najbardziej krwawym konflikcie, toczącym się nieprzerwanie od 1989 do 2003 r., zginęło blisko 200 tys. mieszkańców Liberii (przy życiu pozostało około 3,5 miliona). Wydawać by się mogło, że w takich okolicznościach jakakolwiek inicjatywa pokojowa jest skazana na niepowodzenie. Wszyscy, którzy na przestrzeni lat odważyli się protestować przeciwko rzeziom, szybko stawali się ich ofiarami. Jednak w 2003 r. o pokój zaapelowały kobiety – do tej pory traktowane co najwyżej jako łup wojenny. Wiedziały, że jeżeli tym razem nie zareagują, ich kraj może przestać istnieć. Zarówno armie partyzantów, jak i siły rządowe nie przebierały w środkach – tworzyły oddziały dzieci-zabójców, poddawały żołnierzy działaniu narkotyków, zachęcały do masowych gwałtów, tolerowały kanibalizm. Inicjatywa kobiet, będąca odruchem ludzkiego sprzeciwu wobec otaczającego je horroru, szybko przekroczyła podziały religijne i etniczne. Swą organizację nazwały Liberian Mass Action for Peace. Była to pierwsza organizacja, w której działały chrześcijanki i muzułmanki. Od początku dystansowały się od polityki, podkreślając, że interesuje je wyłącznie pokój. Film jest kronikarskim zapisem rozwoju masowego ruchu społecznego, tworzonego wyłącznie przez kobiety. Aktywistki postanowiły codziennie spotykać się na targu rybnym, obok którego przejeżdżał liberyjski dyktator Charles Taylor. Początkowo było ich zaledwie kilkanaście, ale szybko liczba ta urosła do kilku tysięcy. Padający deszcz, piekące słońce, zabłąkane kule karabinowe – nic nie było w stanie ich stamtąd usunąć. Były ubrane w białe stroje, niosły plakaty z wymalowanymi hasłami. Choć zakrawa to na cud, po kilku miesiącach wymusiły na stronach konfliktu przystąpienie do rokowań pokojowych. Ze względów bezpieczeństwa toczyły się one w Ghanie – aktywistki LMAP pojechały tam, by nadzorować rozmowy. Odniosły kolejny sukces – presja przez nie wywierana walnie przyczyniła się do szybszego zawarcia pokoju. Powstrzymało to codzienną rzeź na ulicach stolicy Liberii. Za reżyserię i produkcję filmu odpowiadały feministki z USA, od lat wspierające ruchy kobiece w Afryce. W swoich życiorysach mają współpracę z takimi tuzami zaangażowanego dokumentu jak Michael Moore czy Raoul Peck. Realizacja dokumentów jest dla nich jednym ze sposobów walki o lepszy, sprawiedliwszy świat bez wojen i ucisku.
Prawnik, który specjalizuje się w tuszowaniu wybryków wysoko postawionych klientów, otrzymuje zadanie uwolnienia koncernu chemicznego od zarzutów zanieczyszczania środowiska.
Film opowiada o mieszkańcach spokojnego miasteczka w Pensylwanii, których życie wcale nie jest takie spokojne... Whitey jest właścicielem baru, przez który przewijają się ludzie - Bobby, mający małżeńskie kłopoty z Vikki, Molly - siostra Whitey`a, szykująca sie do ślubu z Frankie`m, Teddy - były chłopak Molly, który chce ją teraz odzyskać... na dodatek zostają skradzione pieniądze weselne...