Antoni Komasa-Łazarkiewicz, kompozytor (głównie muzyki filmowej) zawadiacko dołączył do grupy artystów zaangażowanych. Po stronie totalnej opozycji. I najwidoczniej nie chciał być gorszy od swojej ciotki – Agnieszki Holland. Kompozytor rodzinny oskarża rząd PiS, że „zamiast gromadzić rezerwy na czas nieuchronnego kryzysu, postanowił pójść w budżetową bulimię”. No i popełnił zbrodnię niemającą sobie równych: „przeznaczył 2 mld zł rocznie na plugawą propagandę w mediach partyjnych: na disco polo, dewocję, Kurskiego, Pereirę, Ogórek, Ziemkiewicza, Rachonia, Ziemca i innych popleczników PiS, typów równych starszym kolegom ze „Stürmera” [hitlerowskiego, gadzinowego tygodnika] czy „Radio TelevisionLibre des MilleCollines” [rozgłośni radiowej w Rwandzie oskarżanej o przyczynienie się do ludobójstwa w tym kraju].Porównywanie polskich dziennikarzy do pracowników hitlerowskiej gadzinówki i rwandyjskiego „radia nienawiści”jest typowym przykładem wścieklizny tzw. demokratów, gdy spotykają się z poglądami, których nie akceptują. Wtedy uruchamiają najbardziej obrzydliwe skojarzenia i rzucają najbardziej podłe oraz wredne obelgi. To wyraz bezradności, bo takich jak Komasa-Łazarkiewicz nie stać na polemikę z poglądami, tylko idzie na intelektualną łatwiznę dokonując reductio ad Hitlerum. Ale jak to sformułował Mark Godwin, taki manewr jest przyznaniem się do porażki.