Kiedy reporterka zostaje przydzielona do zrobienia lekkiego artykułu o producencie zabawek świątecznych, charyzmatyczny mężczyzna inspiruje ją do poszukiwania prawdziwego szczęścia w głębi serca.
Dziesięć lat po kosmicznej inwazji na Ziemi rządzą Obcy, a większość jej mieszkańców pogodziła się z podbojem. Kierujący policją Chicago William Mulligan (John Goodman) prowadzi śledztwo w sprawie działającej w podziemiu partyzanckiej organizacji Phoenix, która planuje dokonać zamachu podczas zbliżających się uroczystych obchodów rocznicy najazdu i doprowadzić do wybuchu powstania. By przeniknąć w jej szeregi, próbuje nakłonić do współpracy Gabriela Drummonda (Ashton Sanders), którego nieżyjący brat był jednym z liderów ruchu oporu. W przeszłości Mulligan był partnerem i bliskim przyjacielem ich ojca, który zginął podczas inwazji. Drummond staje przed dylematem - czy wydać policji dawnych towarzyszy brata, czy też pomóc im w przeprowadzeniu zamachu?
Po uratowaniu córki w pierwszej części agent Bryan Mills wraz z żoną zostają uprowadzeni podczas wakacji w Stambule. Ich oprawcą jest ojciec chłopaka zamordowanego przez Millsa.
Znajomy głuchoniemej Jillian ukrywa bez jej wiedzy w jej mieszkaniu pewną rzecz, która jest dowodem korupcji policjanta. Naraża tym samym niewinną dziewczynę na wielkie niebezpieczeństwo...
Zdolna i nieco chimeryczna łyżwiarka figurowa oraz były hokeista, który zmarnował już wiele szans na sportowy sukces, rozpoczynają wspólne treningi. Ich celem jest olimpijskie złoto.
Tytuł filmu nawiązuje do narodowego miejsca pamięci, cmentarza zasłużonych (Arlington National Cemetery). Obok symbolicznego Grobu Nieznanego Żołnierza i grobów wybitnych polityków, znajdują się tam dziesiątki tysięcy mogił weteranów wojennych. Dowódca kompanii pogrzebowej raz po raz wręcza rodzinom poległych gwiaździsty sztandar i przekazuje w imieniu prezydenta wyrazy współczucia. Machina wojskowa funkcjonuje bezbłędnie, tak jakby stanowiło to cel sam w sobie. Sceny na cmentarzu stanowią klamrę spinającą akcję. Klamrę dosłowną i metaforyczną - tu dochodzi do głosu mistrzostwo reżysera. Niestety zasadnicza część akcji, rozgrywająca się w retrospekcji, nie wychodzi poza szablon. Główny bohater, zawodowy sierżant, weteran z Korei i Wietnamu (James Caan) wie, że podstawową umiejętnością żołnierza na wojnie jest przetrwanie. Pod jego opiekę dostaje się młody ochotnik (D.B. Sweeney), syn wojennego przyjaciela, nieuleczalny entuzjasta, pragnący pomnożyć sławę ojca bez względu na cenę. Ich sylwetki kreśli Coppola świadomie grubą kreską - to raczej synonimy określonych postaw niż strony dramatu. źródło: Rzeczpospolita