Dino Risi

Dino Risi został reżyserem filmowym przez przypadek. W butiku przyjaciela (1940) poznał Alberto Lattuada, który akurat poszukiwał asystenta reżysera do filmu „Piccolo mondo antico” (1941). Zaproponował mu to stanowisko, na co Risi się zgodził. Po tym doświadczeniu został psychiatrą, a w międzyczasie pisał artykuły do lokalnej gazety.

Po drugiej wojnie światowej spotkał osobę, która zdecydowała się wyprodukować jego krótkometrażowe filmy. Jeden z nich „Buio in sala” (1948) został kupiony przez Carlo Ponti. Od tego momentu Risi zdecydował się być reżyserem.

Pojechał do Rzymu, gdzie stworzył obraz „Poveri ma bella” (1957), który przyniósł mu sławę.

Jednakże 'szansą życia' okazał się film „SorpassoIl” (1962). Podczas premiery razem z producentem Mario Cecchi Gori czekał na zewnątrz. Był on tak zestresowany, że postanowił pojechać do domu z przekonaniem, że obraz okaże się klapą. Ale po kilku godzinach zadzwonił do niego przyjaciel z wieścią, że film odniósł sukces. Następnego dnia wszystkie bilety na seans zostały sprzedane, a Risi stał się niekwestionowaną gwiazdą wśród reżyserów.

Jego życie prywatne było zupełnie inne. W wieku 12 lat został sierotą. Opiekowali się nim rodzina i przyjaciele.

Ożenił się ze Szwedką, Claudią, z którą miał dwoje dzieci: Claudio i Marco. Po opuszczeniu żony, zamieszkał w słynnym rzymskim hotelu. Spędził tam 18 lat swojego życia.