Elżbieta Barszczewska

Wybitna aktorka teatralna i filmowa. Maturę zdała w 1932 roku w warszawskim Gimnazjum im. Marii Konopnickiej. Zamierzała wstąpić do Szkoły Nauk Politycznych, ale ostatecznie zdecydowała się na na studia aktorskie. Warszawski PIST ukończyła w 1934 roku. W tym samym roku zadebiutowała na scenie Teatru Polskiego rolą Heleny w "Śnie nocy letniej" Szekspira w reżyserii Leona Schillera. Do roku 1939 występowała na scenach TKKT oraz gościnnie w Teatrze Narodowym. W czasie okupacji pracowała jako kelnerka w kawiarni i brała udział w konspiracyjnym życiu teatralnym. Po wojnie pracowała w Teatrze Polskim (1945-62), w Teatrze Narodowym (1962-65) i od 1965 do 1987 ponownie w Teatrze Polskim.
Ostania premiera, która była udziałem aktorki to "Wspomnienie" wg Johna Murrela
z rolą Sary Bernhardt.
W Teatrze Telewizji wystąpiła w "Pieśni" Marie de France.
Na dużym ekranie zadebiutowała jeszcze jako studentka; dzięki delikatnej urodzie, głosowi o ciekawej barwie i niewątpliwemu talentowi szybko zdobyła popularność i uznanie publiczności i krytyki i stała się gwiazdą.
Za wybitne osiągnięcia aktorskie otrzymała kilka znaczących nagród:
nagrodę Ministra Spraw Zagranicznych za role Ofelii (Festiwal Szekspirowski 1947), nagrodę Państwową II stopnia za działalność aktorską (1955), nagrodę m. st. Warszawy za całokształt pracy artystycznej w minionym 10-leciu (1955),
nagrodę m. st. Warszawy za całokształt pracy artystycznej (1960), nagrodę im. Wł. Pietrzaka (1972), nagrodę "Homo Varsoniensis`76"- nagrodę tygodnika "Stolica" (1977), nagrodę ministra Kultury i sztuki I stopnia za wybitne osiągnięcia w dziedzinie aktorstwa (1977).
Wśród odznaczeń, przyznanych aktorce, znalazły się m. in:
Złoty Krzyż Zasługi (1946)
Order Sztandaru Pracy (1949)
Medal 10-lecia (1955)
Order Sztandaru Pracy I Klasy (1959)
Odznaka 1000-lecia (1966)
Zasłużony Działacz Klutury (1968)
Medal 40-lecia (1985)
Aktorka była matką Juliusza Wyrzykowskiego, znanego głównie z roli króla Maciusia I z filmu pod tym samym tytułem.
Zmarła 14 października 1985 roku; pochowana na warszawskich Powązkach.

Elżbieta Barszczewska urodziła się w Warszawie w 1913 r., w 1934 r. ukończyła studia na PIST i w tym samym roku zadebiutowała w teatrze i filmie. Do wybuchu wojny występowała w teatrach warszawskich. Szybko osiągneła popularność, zdobywając status gwiazdy filmowej. Otrzymała główne role w takich filmach jak: Trędowata, Dziewczęta z Nowolipek, Płomienne Serca, Znachor, Profesor Wilczur, Granica, Kłamstwo Krystyny, Trzy serca. W latach okupacji pracowała jako kelnerka w kawiarni ,,U aktorek'' i brała udział w konspiracyjnym życiu teatralnym. Po wojnie nadal występowała w teatrach warszawskich.
Zmarła w 1987 r. w wieku 74 lat.