Na prawym brzegu Wisły znajduje się Praga – warszawska dzielnica z bogatą historią i ciekawymi mieszkańcami. W tych wyjątkowych okolicznościach poznajemy ludzi charakterystycznych dla tego miejsca. Widzowie spędzają czas z Adasiem – właścicielem lombardu, gdzie zubożali mieszkańcy zastawiają ostatnie dobra; wysiedlanymi lokatorami kamienicy przy ul. Małej, szefem miejscowej knajpy lubującym się w pozowaniu do portretów, babcią Kicią dokarmiającą miejscowe koty oraz z fotografującą praskie klimaty Zeldą. Młodzi wolontariusze wędrują po podwórkach z objazdową szkołą, kapela praska przygrywa na Bazarze Różyckiego, a Tomek codziennie pokonuje łączący dwa brzegi rzeki most, aby wieczorem wrócić na Brzeską. Niepowtarzalny klimat, ciekawi ludzie i niezwykłe miejsca tworzą opowieść o wszystkim tym, co składa się na praską codzienność.
Ewa Borzęcka kręci dokument o ludziach sędziwych: 60-, 70-latkach. Choć wśród bohaterów są rónież 90-latkowie. Ale nie występują w roli chorych, cierpiących, myślących o przeszłości. Interesuje ich miłośc: kochają, całują się, pieszczą. Autorka przekonuje, że nawet w jesieni życia znalezienie prawdziwie bliskiej osoby jest prawdziwym darem. Film pokazany w ramach sekcji "Human Relations" New York Film Festival otrzymał prestiżowy certyfikat - status finalisty Festiwalu.
Dokumentalny portret tajemniczego człowieka pilnującego porządku w Łomży w latach '80. Wspomnienia o szeryfie są okazją do pokazania ponurej łomżyńskiej rzeczywistości. Skupione jak w soczewce problemy nękające kraj - alkoholizm, otępienie, zanik ambicji i dążeń, przestępczość, brak nadziei na jakąkolwiek zmianę. Wszystkiemu stara się zaradzić niemal bajkowa postać skrajnego idealisty z Łomży - tytułowego szeryfa - który samotnie podejmuje walkę z wszelkimi przejawami zła, narażając się na śmieszność, a nawet posądzenie o chorobę psychiczną.