Decyzją sądu, Marco musi rozpocząć pracę jako trener koszykarskiej drużyny niepełnosprawnych. Z początku niechętnie, podejmuje się jednak próby stworzenia zespołu na miarę mistrzów. 

Tedi Jones wyjeżdża do Los Angeles, gdzie poznaje archeolożkę Sarę Lavroff. Niedługo potem zostaje porwana, a Tedi wyrusza jej na ratunek.

Złodziejska szajka szykuje się do napadu na bank. Ich celem jest skrytka depozytowa zawierająca tajne, rządowe informacje.

Po flamenco, tango oraz fados Carlos Saura kieruje oko swojej kamery na inny taniec – jotę, której korzenie znajdują się w Aragonii, rodzinnym regionie reżysera, położonym w północno-wschodniej Hiszpanii. Saura przedstawia różne rodzaje joty, muzyków, ale przede wszystkim – tancerzy. Na tle specjalnie zaaranżowanych scenografii ich dostojne, wirujące ciała kojarzą się z parami tańczącymi walca, a dźwięk kastanietów nadaje ich krokom nieporównywalną z niczym innym żywiołowość. „Jota” jest kolejnym czułym wyrazem fascynacji Carlosa Saury ludową kulturą muzyki i tańca.

Mężczyzna zostaje oskarżony o przestępstwo, którego nie pamięta - molestowanie córki.

Dwunastoletni wnuk byłego astronauty postanawia przeszkodzić złemu miliarderowi w ukradzeniu z księżyca ważnych zasobów mineralnych i zniszczeniu flagi postawionej tam przez załogę Apollo 11.

Wydaje się to proste: jajko i plemniki dają zarodek. Jednak gdy plemniki są nieliczne, nieprawidłowe, a kobieta ma 37 lat i zbliża się do menopauzy, sytuacja staje się znacznie bardziej skomplikowana.

W wyniku zbiegu okoliczności marzący o byciu łowcą skarbu Tedi Stones wyrusza z przyjaciółmi na poszukiwania Zaginionego Miasta Inków. Ich tropem podąża czarny charakter.