Tytułowe "Szwedzkie Góry", znajdujące się na terenie warszawskiej dzielnicy Bemowo, są miejscem egzekucji Polaków z 6 stycznia 1940 roku. To część tzw. warszawskiego pierścienia śmierci. Nazwą tą określa się otaczające Warszawę miejsca straceń patriotów polskich. Należą do nich także Palmiry, Wawer i kilkanaście innych miejscowości. Kim były ofiary niemieckich okupantów? Spośród 96 osób zdołano dotychczas zidentyfikować tylko kilka. Dlaczego właśnie oni zginęli? Dlaczego wybrano Szwedzkie Góry i termin 6 stycznia? Co przechowali w swej pamięci mieszkańcy Wawrzyszewa, którzy byli świadkami tego mordu, którzy wskazali po latach jego miejsce? Film jest próbą odpowiedzi na te dramatyczne pytania, zarówno w rekonstrukcjach fabularnych, jak i w części dokumentalnej, przedstawiającej historyków i pasjonatów, którzy doprowadzili do przypomnienia i upamiętnienia tej okupacyjnej tragedii.
Fabularyzowany film dokumentalny w reżyserii Hanny Etemadi przedstawiający historię księży podczas niemieckiej okupacji. "Krzyż ponad swastyką. Akcja Inteligencja" opiera się na narracji historyków i osobistych wspomnień świadków oraz duchownych. Niemiecka akcja "inteligencja" (niem. Intelligenzaktion) była przejawem ludobójstwa wymierzonym w polską inteligencję podczas okupacji terenów Rzeczypospolitej w czasie II wojny światowej. Reżyserka Hanna Etemadi w swoim filmie dokumentalnym "Krzyż ponad swastyką. Akcja Inteligencja" skupiła się na przedstawieniu historii duchownych, którzy, jako członkowie inteligencji, poddawani byli prześladowaniom przez żołnierzy III Rzeszy. Ks. Leon Stępniak i ks. Adam Kozłowiecki opowiadają o swoich doświadczeniach z obozu koncentracyjnego Dachau oraz wspominają sylwetki pięciu księży, którzy ponieśli męczeńską śmierć w obozie.
Film pokazuje bezprecedensowe działania, podjęte przez hitlerowców, na wiele miesięcy przed agresją na Polskę. Działania te miały na celu stworzenie list planowej likwidacji polskich elit, podczas przyszłych działań wojennych. Film ujawnia akcje niemieckiego wywiadu i mniejszości niemieckiej, mieszkającej w Polsce, w wyniku czego powstały tajne listy Polaków, uznanych za niebezpiecznych dla Rzeszy. Listy te stanowiły podstawę eksterminacyjnych działań, przeprowadzanych przez specjalne grupy operacyjne policji bezpieczeństwa (Einsatzgruppen) oraz formacje wspomagające (Selbstschtzgruppen), Działania te to tzw. Akcja politycznego oczyszczania terenu, szczególnie brutalna na ziemiach włączonych do Rzeszy.
Z upływem lat coraz wyraźniej jawi się potrzeba przypominania i utrwalania wydarzeń oraz sylwetek bohaterów związanych z II wojną światową. Należy do nich Stefan Starzyński. Niewyjaśnione okoliczności jego losów od aresztowania w październiku 1939 roku i męczeńskiej śmierci budzą powszechne zainteresowanie, ale wciąż nie są znane. Widzowie znajdą w filmie informacje o funkcjonowaniu okupowanej Warszawy w 1939 roku. Dokument zawiera wstawki biograficzne dotyczące prezydenta Starzyńskiego zwłaszcza czasy Legionów i obrony Warszawy we wrześniu 1939 roku.
W historii Lublina, wiele jest przykładów działania wybitnych osobowości. Jedną z nich jest ostatni wojewoda lubelski II Rzeczypospolitej – Jerzy Albin de Tramecourt, zamordowany przez Niemców jesienią 1939 roku w nieznanych dotąd okolicznościach. Autorzy filmu postawili sobie za cel wydobycie z zapomnienia postaci Jerzego Albina de Tramecourt. Był to człowiek od najmłodszych lat związany z ruchem niepodległościowym, bohaterski legionista, wybitny żołnierz, społecznik, wreszcie starosta wileńsko-trocki i radomski, później wicewojewoda poleskiego, a od września 1937 roku do tragicznej śmierci w 1939 roku, wojewoda lubelski. Dzięki dostępowi do unikalnego archiwum rodzinnego, zilustrowany został nie tylko życiorys bohatera filmu ale i życie Lublina, od początku XX wieku do 1940 roku.
Opowieść o życiu Heleny Jaroszewicz, polskiej działaczki niepodległościowej oraz społecznej w okresie II Rzeczypospolitej. Była politykiem, posłem na Sejm i senatorem w II RP. 15 kwietnia 1940 roku aresztowana przez Gestapo, więziona na Pawiaku i stracona w zbiorowej egzekucji w Palmirach.
W latach 1941-1943 działaniami realizowanego przez Heinricha Himmlera Generalnego Planu Wschodniego objęto ponad 100 tys. mieszkańców Zamojszczyzny Polegał on na tworzeniu dla Niemców "przestrzeni życiowej" na wschodzie. Zakładał wysiedlenia i eksterminację mieszkańców terenów Zamojszczyzny. Dzieci o cechach aryjskich miały być zgermanizowane w niemieckich rodzinach. Z ponad 30 tys. małych mieszkańców Zamojszczyzny kilkanaście tysięcy przesiedlono w głąb Rzeszy. Po wojnie wróciło z nich do Polski zaledwie 800. Zamojszczyzna była jednym z pierwszych niemieckich terenów osiedleńczych w Generalnym Gubernatorstwie i jednym z pierwszych objętych masowymi wysiedleniami. Akcja wysiedleńcza rozpoczęła się w nocy z 27 na 28 listopada 1942 r. w Skierbieszowie.
Dokument biograficzny. Tadeusz Gajcy urodził się 1922. W czasie II wojny światowej był żołnierzem Armii Krajowej. Studiował filologię polską na tajnym Uniwersytecie Warszawskim. Zginął w 1944 roku w powstaniu warszawskim na stanowisku bojowym na Starym Mieście. Tego wybitnego poetę wspominają koledzy i koleżanki, nauczyciel języka polskiego, a także brat - Mieczysław Gajcy. Oprócz materiałów z archiwum rodzinnego tego ostatniego twórcy dokumentu wykorzystali m.in. filmy archiwalne z czasów Powstania oraz Zbiory Biblioteki Narodowej.