Pisarz i twórca filmowy, Jørgen Leth, z zafascynowaniem obserwuje zdarzenia w kraju, w którym rzeczywistość zamienia się często w sen i przypomina raczej wymyśloną opowieść. Historia Haiti pisana jest krwią. W polityce odgrywa ważną rolę voodoo. Śmierć i przerażenie są częścią codziennego życia. Leth ze swoim sztabem dokumentował dramatyczne zdarzenia z ostatnich pięciu lat w epickim i niezwykle intymnym filmie, ujmując jednocześnie zmysłowość i piękno.
Film powstawał w okresie kryzysu życiowego, przez który przechodził Jørgen Leth, ma więc pochmurny, czysto osobisty wydźwięk. Ton nadaje głos reżysera, który w początkowej scenie podczas golenia wypowiada słowo "obrzydzenie”. W swobodnie połączonych scenach przypominających skecze aktorzy przedstawiają poszczególne cechy charakteru. Do nośnych emocji należą niepokój, brak zdecydowania czy blokada twórcza, z którą walczy alter ego Letha - Claus Nissen. Studyjne sceny baletowe, obserwacja pełnej miłości relacji pomiędzy kobietą i jej córką z Nikaragui czy zdjęcia dokumentalne z Wysp Trobriandzkich starają się wspólnie uchwycić istotę miłości.
W 1984 roku dokumentalista Jørgen Leth razem z filmowcem Danem Holmbergem i dźwiękowcem Nielsem Torpem wyruszyli w 6000 km podróż przez Chiny. Efektem jest dokument podróżniczy powstały z wrodzonej ciekawości i ogromnego talentu obserwacyjnego.
Obrazowo urozmaicony film podróżniczy, który powstawał w takich krajach jak Bali, Brazylia, Haiti, Hiszpania, USA czy Chiny, obejmuje również sceny nakręcone z dziećmi Letha w Danii. Film składa się z dziewięciu części, oznaczonych tytułami tematycznymi, takimi jak np. "Badanie, poznawanie rzeczywistości" czy "Przebywanie w innym świecie, zaduma". Poszczególne części tworzą dzięki temu cykl swobodnie połączonych scen czy obserwacji, które starają się przekazać widzowi przede wszystkim spostrzeżenie, że zabawa jest fenomenem wspólnym dla wszystkich kultur i społeczności ludzkich, nie zaś czymś naiwnym i dziecinnym, z czego trzeba jak najszybciej wyrosnąć.
Klasyczny dokument o tradycyjnej baskijskiej grze zwanej pelota. Film łączy kilka warstw, jego ramą jest historia produkcji piłek wyrabianych do tej gry. Towarzyszy mu melancholijna atmosfera, którą oprócz akcentu, którą narrator kładzie na przebrzmiałą sławę tego sportu, tworzy i deszczowa pogoda, warstwa wizualna oraz soundtrack z motywami skomponowanymi przez Ennia Morricone.
W "66 obrazach z Ameryki", Leth nadał swej charakterystycznej metodzie utrwalania świata zupełnie nowy wymiar. Zainspirowany pracami amerykańskich artystów, takich jak fotograf Robert Frank i malarz Edward Hopper, postanowił przyjrzeć się Stanom Zjednoczonym. "66 obrazów z Ameryki" przypomina dzięki temu starannie przemyślany zbiór pocztówek. Każde z ujęć to nie tylko estetycznie wysmakowany kadr filmowy. Jest też opisem charakterystycznego wycinka amerykańskiej rzeczywistości. Autorzy odkryli szczególną urodę najprostszych obrazów: bezkresnej przestrzeni, dróg bez końca, stacji benzynowych i przydrożnych knajpek.
Film dokumentalny opowiadający o Paris-Roubaix, wiosennym klasycznym wyścigu kolarskim. Niezwykle trudny, określany mianem "Piekła Północy" wyścig i życie około wyścigowe przedstawione w filmie z obsadą największych gwiazd kolarskich.
Filmowe studium o próbie pobicia rekordu świata przez Ole Rittera w godzinowej jeździe na rowerze, która miała miejsce w Mexico City w 1974 roku. Dokumentalista Leth omawia kolarską technikę, zalety rozrzedzonego powietrza w Mexico City oraz poszczególne etapy bicia rekordu.
Dokument przedstawia niemal 100 różnych Duńczyków - rowerzystę, ministra finansów, popularną aktorkę czy 13 panien z prowincji - którzy próbują stworzyć realistyczny obraz Danii, różniący się od powszechnego wyobrażenia małego, egzotycznego i dziwnego kraju.