Dramat wojenny, ukazujący tragedię ludności żydowskiej w okupowanej Warszawie. Bohaterami są mieszkańcy warszawskiej kamienicy - dzieci i dorośli. Wybucha wojna, Niemcy zajmują Warszawę, tworzą getto. Rodzice Fredka przyjmują wolkslistę, współpracują z hitlerowcami, ujawniają żydowskie pochodzenie doktora Białka, po czym zajmują jego mieszkanie.

Nie mogąc sprostać wygórowanym wymaganiom finansowym żony i syna, Onufry (Józef Orwid), właściciel warsztatu samochodowego, w chwilach szczególnego dołka finansowego informuje swoją siostrę Agatę (Seweryna Broniszówna) o narodzinach kolejnego potomka. Agata bardzo kocha dzieci i za każdym razem, kiedy Onufry informuje ją o powiększeniu rodziny, wysyła na dziecko 1000 dolarów. Jakież więc jest przerażenie biednego człowieka, kiedy nagle otrzymuje list z Ameryki, w którym Agata pisze, że wraca do kraju. Onufry ma tylko jednego syna, a nie - jak myśli Agata - dwóch synów i dwie córki. Na gwałt szuka rozwiązania tej tragicznej sytuacji, podświadomie czując się już wydziedziczonym. Po przyjeździe Agata z bólem dowiaduje się o śmierci jednej z córek Onufrego - Zosieńki i o tym, że druga - Agatka - umarła dla rodziny "śmiercią cywilną", uciekła bowiem z domu i została "żigolanką". Poznaje również Zenka - syna pierworodnego i Florka, bliźniaka Agatki, w którego rolę wcielił się mechanik samochodowy zatrudniony u Onufrego. Agata usiłuje odnaleźć Agatkę i zawrócić ją ze złej drogi. Ma duży żal do brata, że pozwolił córce na takie życie i nie próbuje jej odnaleźć.

Zabawne perypetie młodej pracownicy biura, która z ponętnej kobiety napastowanej przez szefa przemienia się w rozczochraną brzydulę.