Dokument, którego bohaterką jest jedna z najbardziej tajemniczych postaci polskiego kina lat trzydziestych XX wieku. Gwiazda, której szanse na wielką, międzynarodową karierę pogrzebała II wojna światowa.
Ubrani we fraki muzycy Jazz Bandu zaczynają grać. Ich koncert stanowi muzyczny podkład i litemotiv filmu. Eksperci przeprowadzają nas przez etapy rozwoju polskiego kina przedwojennego, koncentrując się na wybitnych osobowościach, gwiazdach aktorskich i reżyserskich. Dowiadujemy się jak postrzegane były ówczesne gwiazdy, jaki był ich status społeczny, jak wyglądało ich życie prywatne. Spośród aktorów tamtych czasów dwie postaci zrobiły karierę międzynarodową – Pola Negri, która grała m.in. w Hollywood oraz śpiewak Jan Kiepura. Opowiadamy o meandrach ich losów zawodowych i prywatnych. Życiorysy naszych bohaterów miały jeden wspólny mianownik: ich świetnie zapowiadające się kariery przerwała wojna. Kto z nich odznaczył się bohaterstwem? Komu udało się przeżyć i dalej występować w filmach? Z pomocą ekspertów próbujemy dokonać całościowej oceny przedwojennej kinematografii, rozważając popularną opinię, że przed wojną mieliśmy znakomitych aktorów ale filmy nie dorastały do ich poziomu. Próbujemy zweryfikować to stwierdzenie, szukając w tamtych filmach ponadczasowych wartości.
Film przedstawia wątek jednej z największych i najbardziej zagadkowych akcji ratowania Żydów podczas II wojny światowej. Próbuje rozwikłać wątki tzw. akcji paszportowej, czyli działalności polskich dyplomatów w Szwajcarii i żydowskich aktywistów, którzy podczas II wojny światowej ratowali Żydów z całej Europy. Film ten skupia się przede wszystkim na losach tych, którym udało się ocaleć dzięki południowoamerykańskim paszportom, ale zarazem opowiada o tych, którzy o mały włos by ocaleli.
Filmowa historia urodzonego w 1908 roku w Kalkucie, bengalskiego pisarza i językoznawcy, który po kilkuletnim pobycie w Londynie, trafia w 1934 roku do Warszawy, gdzie zostaje wykładowcą języków indyjskich na UW. W marcu 1940 roku udaje mu się wydostać z Polski i dotrzeć do Indii. Tam natychmiast rozpoczyna radiową kampanię, mającą na celu uświadomienie swoim rodakom barbarzyństwa niemieckiej napaści na Polskę.
Wypędzeni ze swych domów, stłoczeni ciasno w wagonach, w skrajnych warunkach przewiezieni tysiące kilometrów tam, gdzie niebo łączy się z ziemią, jako wrogi, antysowiecko nastawiony „element”, represjonowani i zmuszani do katorżniczej pracy. Przez dziesięciolecia zapomniani w ojczyźnie, a dziś przez wielu postrzegani jako „przybysze ze wschodu”. Mimo wszystko zdołali zachować i przekazać swoim potomkom tradycje, wiarę i marzenia o powrocie do kraju swych przodków. Nasi bohaterowie to rodziny polskich zesłańców wywiezionych do Kazachstanu, których losy i nadzieje przedstawia film dokumentalny pt. „Złączyć się z Narodem”. Czy jako społeczeństwo potrafimy ich zaakceptować, zrozumieć i szanować? Czy potrafimy sprawić, by poczuli się jak w domu, którego tak długo nie mogli odzyskać? Film składa się z trzech części a każda przedstawiona historia jest pełna wzruszeń i emanuje tęsknotą za Ojczyzną. Nie jeden raz ściska widza za gardło. Opowieść o dramatycznej rzeczywistości która ich spotkała i z którą przyszło im się zmierzyć, stawia ich niemalże w pozycji bohaterów.