Film dokumentalny opisujący działania zbrojne, struktury cywilne, administracyjne, polityczne które tworzyły Polskie Państwo Podziemne. W materiale filmowym znajdziemy informacje o tajnym nauczaniu, prasie i wydawnictwie, który za wszelką cenę próbowały zachować i przekazywać jak najwięcej z kultury polskiej.
W filmie śledzimy losy Stanisława Mikołajczyka od lat wczesnej młodości, gdy walczył w powstaniu wielkopolskim, po zaangażowanie w ruch ludowców. W okresie międzywojennym był wieloletnim działaczem PSL "Piast". W 1937 roku stanął na czele strajku chłopskiego, podczas którego zginęło 41 osób, czego Mikołajczyk nie mógł wybaczyć sanacyjnym władzom. Sam trafił na cztery miesiące do więzienia. Uczestnik kampanii wrześniowej 1939 roku. Trafił do obozu internowanych na Węgrzech, następnie zaangażował się w politykę na uchodźctwie. W latach 1941-43 był wicepremierem i ministrem spraw wewnętrznych. Po śmierci gen. Władysława Sikorskiego przejął funkcję premiera, którą sprawował do 1944 r. Po wojnie wrócił do Polski, gdzie przystąpił do Tymczasowego Rządu Jedności Narodowej. Został wicepremierem i szefem resortu rolnictwa. Stanął na czele PSL. Po wyborach w 1947 został posłem. Jesienią tego roku uciekł do Stanów Zjednoczonych w obawie przed aresztowaniem przez bezpiekę.
Kulisy życia Wincentego Witosa - chłopskiego przywódcy, który wpisał się na trwałe w historię Polski międzywojennej. Film prezentuje nieznane dotąd fakty z życia tego charyzmatycznego polityka, łącząc wątki biograficzne z niezwykłymi wspomnieniami osób z jego otoczenia. Odkrywamy niezwykłą drogę człowieka, który wychodząc z małej wsi, potrafił zdobyć najważniejsze stanowiska w państwie. Wincenty Witos to jedna z kluczowych postaci w historii polskiego ruchu ludowego, polityk o niezwykłej charyzmie i determinacji, który odegrał fundamentalną rolę w kształtowaniu się niepodległego państwa polskiego. Jako twórca Polskiego Stronnictwa Ludowego "Piast" i Stronnictwa Ludowego, był charyzmatycznym przywódcą, który potrafił skutecznie reprezentować interesy chłopstwa w trudnych czasach II Rzeczypospolitej. Jego życiorys to niezwykła opowieść o awansie społecznym i politycznym. Witos, wywodzący się z chłopskiej rodziny z Małopolski, przebył drogę od lokalnego działacza samorządowego do trzykrotnego premiera Polski. Jego umiejętności przywódcze, wytrwałość i zdolność budowania szerokiej koalicji politycznej sprawiły, że stał się kluczową postacią ówczesnej sceny politycznej.
Maciej Sieński, weteran kampanii wrześniowej i oficer Drugiej Armii Wojska Polska, zrealizował ponad 50. filmów dokumentalnych, wśród których dominują utwory o tematyce wojennej i wojskowej. Jednym z najbardziej znanych jego dokumentów jest "Spojrzenie na wrzesień" (1970). Projekt ten związany był z niezwykle skrupulatną kwerendą archiwów. W archiwach dominowały materiały zrealizowane przez niemieckie ekipy filmowe i to na ich podstawie budowano pamięć zbiorową Europejczyków na temat II wojny światowej. Sieński podjął się odnalezienia innych źródeł (wykorzystał między innymi materiały przygotowane we wrześniu 1939 roku przez amerykańskiego operatora Juliena Bryana) oraz dogłębnej weryfikacji archiwaliów już wykorzystywanych przez dokumentalistów. Celem nadrzędnym jego dokumentalnych projektów była rzetelność historyczna w warstwie informacyjnej i edukacja poprzez film. Z tych pobudek w połowie lat 80. podjął znów temat okupacji III Rzeszy w Polsce. Warstwę wizualną filmu "Krok od przepaści" stanowią niekiedy unikatowe materiały archiwalne. W dźwięku dominuje narracja zza kadru. W komentarzu zawarto nie tylko sporą ilość informacji, ale również konkretny przekaz, wedle którego Polska była krajem najbardziej dotkniętym nazistowskim terrorem i poniosła najwięcej ofiar cywilnych spośród państw europejskich. Komentarz jest jednocześnie rzeczowy i emocjonalny. W finale filmu, gdy prezentowane są statystyki dotyczące II wojny światowej, narrator mówi: „Dlaczego wyciągnęliśmy z archiwów te bolesne karty i kazaliśmy wam patrzeć w twarze wampirów? Na pewno nie dla wzbudzenia nienawiści. Tylko hitleryzm obciąża synów ojcowskimi winami. (…) To było niemal przedwczoraj.” Pamięć wojny jest i powinna być żywa, by tragedia milionów ludzi nigdy się już nie powtórzyła. Film Sieńskiego powstawał w okresie pogorszenia stosunków radziecko-amerykańskich, kilka lat po radzieckiej interwencji w Afganistanie, tuż po zakończeniu stanu wojennego w Polsce, w momencie wdrażania doktryny Reagana. Napięte relacje pomiędzy mocarstwami groziły wybuchem kolejnego konfliktu światowego. Stąd wyraźnie antywojenna wymowa dokumentu "Krok od przepaści".