W roku wybuch II wojny światowej ambasador Danii w Waszyngtonie ogłasza się jedynym reprezentantem wolnej Danii, mimo że kraj skapitulował wobec Nazistów.
Głęboka stymulacja mózgu, to stosowana w chirurgii metoda leczenia polegająca na implantacji urządzenia wysyłającego impulsy elektryczne do określonej części mózgu. Taka stymulacja może przynieść poważne korzyści terapeutyczne w leczeniu skomplikowanych schorzeń: w chorobie Parkinsona, drżeniu samoistnym, dystonii, czy przewlekłym bólu. Czy jest to metoda leczenia przyszłości? Czy może zrewolucjonizować psychiatrię? Czy elektrody będą mogły służyć lekarzom do korygowania nieprawidłowej aktywności mózgu? Film bada tę nowatorską metodę i wyjaśnia na czym ona polega. Zadaje przy okazji pytanie o skalę jej zastosowania. Czy można używać jej do korygowania normalnej aktywności? Jak dalece możemy ingerować w nasze cechy osobowości, czy stany emocjonalne? Jeśli odczuwanie przyjemności byłoby uzależniona od naciśnięci przycisku, to czy rzeczywiście chcielibyśmy go nacisnąć? Film zachęca do dyskusji na temat etycznych aspektów nowatorskich procedur neurochirurgicznych.
Rok 2095. Światu grozi katastrofa ekologiczna. Poziom wód w oceanach dramatycznie się podniósł. W następstwie zaczyna brakować wody pitnej. Ludzkość pogrąża się w chaosie. Jedyną nadzieją jest Fang Rung (Carsten Bjørnlund), zaangażowany pracownik służb specjalnych z Kopenhagi, który decyduje się przenieść w czasie. Jego celem jest wysłanie swojego alter ego, Gordona Thomasa, do roku 2017 i skontaktowanie się z Moną Lindkvist (Sofia Helin), której przełomowe odkrycia mogły się przyczynić do uratowania świata przed katastrofą.
Rankiem 9 kwietnia 1940 roku wojska niemieckie przekraczają duńską granicę. W południowej Jutlandii opór najeźdźcy stawia niewielki odział kolarzy pod dowództwem podporucznika Sanda.