Julij Rajzman od 1924 roku był konsultantem literackim w wytwórni Mieżrabpom-Ruś. Jako reżyser zadebiutował w 1927 roku dramatem "Do czego tęskni kobieta". Międzynarodowe uznanie przyniósł mu film "Ziemia pragnie" w 1930 roku.
Julij Rajzman był twórcą o wszechstronnych możliwościach. W głośnym filmie "Ostatnia noc" przedstawił nietypowy obraz rewolucji. Wielokrotnie podejmował się adaptacji utworów literackich - zrealizował "Zorany ugor" wg powieści Michaiła Shołochowa, "Jak hartowała się stal" wg Nikołaja Ostrowskiego, "Kawalera złotej gwiazdy" wg Siemiona Babajewskiego. Posiadał w swoim dorobku również filmy dokumentalne - m.in. "Berlin".

Często współpracował z utalentowanym scenarzystą Jewgienijem Gabriłowiczem. Wspólnie zrealizowali takie filmy jak "Historia pewnej miłości", "Niezłomny", "Twój współczesny". Zajmowali się w nich przemilczanymi niekiedy problemami społecznymi i obyczajowymi.