Karl Dönitz

Został uhonorowany niemieckimi odznaczeniami, m.in.:
- 1914 r. - Krzyżem Żelaznym II klasy;
- 1915 r. - Krzyżem Żelaznym I klasy;
- 1918 r. - Orderem Domowym Hohenzollernów z Mieczami;
- 1935 r. - Krzyżem Honoru Dla Kombatantów - 1914/1918;
- 1939 r. - Medalem Pamiątkowym 1 października 1938; Szpangą do Krzyża Żelaznego II klasy; Szpangą do Krzyża Żelaznego I klasy;
- 1940 r. - Krzyżem Rycerskim Krzyża Żelaznego;

oraz:
- 1916 r. - tureckim Medalem Wojennym;
- 1917 r. - tureckim Orderem Medżydów;
- 1940 r. - hiszpańskim Krzyżem Zasługi Morskiej;
- 1943 r. - rumuńskim Orderem Michała Walecznego;
- 1943 r. - japońskim Orderem Wschodzącego Słońca.
Ma starszego brata, Friedricha.
Po odbyciu kary więzienia napisał książkę pt. "10 lat i 20 dni", będącą opisem jego wspomnień z lat 1935-1945.
Zmarł w Aumühle, Szlezwik-Holsztyn, w RFN (obecnie Niemcy).
Na procesie Norymebrskim w 1946 roku, został skazany na 10 lat więzienia jako ostatni przywódca III Rzeczy. Karę odbywał w Spandau.