Intymny i zabawny portret, który oferuje niezwykłą możliwość wglądu w świat człowieka, którego muzyczne i towarzyskie powiązania łączą Wschód z Zachodem, a tradycję z nowoczesnością. Kamera zabiera nas w podróż przez rok życia muzyka, rok poprzedzający okrągłą rocznicę jego urodzin. Przez cały film kompozytor snuje refleksje nad błyskawicznym początkiem swej kariery, nieoczekiwanymi punktami zwrotnymi w swoim życiu i odkrywczymi ideami. W dokumencie wypowiadają się postacie które grają kluczowe role w artystycznym i prywatnym życiu Pendereckiego, między innymi z Anne-Sophie Mutter, Lorin Maazel, Valery Gergiev, Mariss Jansons, Jonny Greenwood i Andrzej Wajda.

Tadeusz wraca do kraju po latach spędzonych za granicą. Na miejscu okazuje się, że nie może zrozumieć otaczającej go nowej rzeczywistości ani bliskich, których kiedyś opuścił.

Liryczna opowieść o marzeniu.

Młody oficer wyrusza do Madrytu, by objąć stanowisko kapitana w gwardii walońskiej. Wybór najkrótszej, podobno nawiedzonej drogi skutkuje serią dziwnych wydarzeń.

Żartobliwie ukazane przygody bohatera dramatu Moliera i poematu Byrona.

Pełen goryczy plakat antyalkoholowy. Kompozycje plastyczne z butelek i etykiet trunków opowiadają historię picia: od młodzieńczych wyskoków, przez toasty weselne i przyjęcia domowe, zaniedbanie dzieci, zapijanie nudy i problemów, aż po problemy zdrowotne, które kończą się na stole operacyjnym. Reżyser filmu, Wacław Wajser, to twórca filmów animowanych dla dzieci ("Przygody Bolka i Lolka", "Czarne czy białe", 1967) i dla dorosłych ("Pan Rzepka i jego cień", 1962), współzałożyciel i wieloletni pracownik Studia Filmów Rysunkowych w Bielsku-Białej, autor animowanych czołówek do filmów fabularnych ("Przygoda z piosenką", 1968). Współscenarzystą filmu i autorem oryginalnego opracowania plastycznego był Józef Szajna - malarz, grafik, scenograf, reżyser teatralny. W plastyce filmu dominuje styl Szajny, twórcy asamblaży i kolaży. Muzykę do filmu skomponował Krzysztof Penderecki.

Groźny scyzoryk sieje wokół siebie spustoszenie. Kwiatowi w doniczce obcina liście, dziurawi piłkę. Dopiero kasztanowy ludzik pokonuje go i pozbawia agresywnego ostrza.

Pruski generał instruuje żołnierzy, jak pozbywać się bocianów przynoszących nowe życie. Pikielhauba (hełm ze szpikulcem) na jego głowie wskazuje na dowódcę wojsk niemieckiej monarchii. Zamienia poborowych w mięso armatnie, a sam nie potrafi sobie poradzić z jedną muchą. Demoluje gabinet, usiłując ją upolować. Jego światowe ambicje i generalski slapstick budzą skojarzenia z "Dyktatorem" Charliego Chaplina.

Filmowa realizacja opowiadania Gustawa Morcinka, o górniku, który zmusił diabła, aby ten wykonywał za niego prace w kopalni.