Dokument. W roku 1992, po rozpadzie Czechosłowacji, były dysydent polityczny, przywódca aksamitnej rewolucji, dramaturg i eseista, Václav Havel, został ogłoszony pierwszym prezydentem nowego państwa - Republiki Czeskiej. Tym samym były wróg publiczny otrzymał społeczny mandat, uprawniający go do transformacji państwa i jego instytucji. Mając świadomość, że tego typu wydarzenia są czymś wyjątkowym, Havel pozwolił swojemu przyjacielowi, filmowcowi Pavelowi Koutecký'emu, na towarzyszenie mu z kamerą, zarówno na Hradczanach (siedziba prezydenta), jak i w podróżach po świecie. W rezultacie powstał "Obywatel Havel", pełnometrażowy film dokumentalny, zbudowany z niepokazywanych nigdzie dotąd obrazów, dzięki któremu możemy zobaczyć portret człowieka znajdującego się w samym centrum międzynarodowej polityki i zainteresowania mediów, próbującego utrzymać równowagę pomiędzy byciem osobą publiczną a swoim życiem osobistym, a jednocześnie starającego się o to, by przeprowadzić swój naród od komunizmu do wolnej, demokratycznej przyszłości. Materiały do filmu powstawały przez 13 lat, począwszy od 1992 roku.
Film dokumentalny o życiu siedmiu starych ludzi w podgórskich miejscowościach i na samotniach w Białych Karpatach. Od listopada 1997 do października 1998 reżyser Břetislav Rychlík wraz z operatorem Karlem Slachem odwiedzali w podgórskich miejscowościach i na samotniach w Białych Karpatach siedmiu starych ludzi, którzy urodzili się za czasów monarchii austriacko-węgierskiej, w latach 1907-1917. Spotykali się z nimi w dniach codziennych i podczas tradycyjnych świąt kościelnych. W wyniku tych spotkań powstało świadectwo o systemie wartości i ładzie moralnym ludzi, których ścieżka życia rozpoczęła się na początku stulecia pełnego sprzeczności i trudności, a kończy się na jego szalonym końcu. Świadectwo, które bez sentymentów porusza tematy starości, chorób, śmierci, wiary, kultury. Świadectwo o ludziach, którzy pomimo ciężkich górskich warunków zachowali wolnego ducha i humor jako wyraz wielkiej siły wewnętrznej.