Osią scenariusza tego filmu jest dychotomia: człowiek i jego dzieło. Człowiek to Ignacy Prądzyński − generał, inżynier, fortyfikator, genialny strateg i budowniczy. Dzieło to Kanał Augustowski − jeden z polskich cudów techniki, działający od blisko dwustu lat zabytek, od lat przygotowywany do wpisu na Listę Światowego dziedzictwa UNESCO. I człowiek i jego dzieło są wprawdzie obecne w świadomości historycznej Polaków, nawet rozpoznawalne, ale Ignacy Prądzyński kojarzony jest głównie z Powstaniem Listopadowym, sytuowany gdzieś pomiędzy Chłopickim, Skrzyneckim i Bemem, zaś Kanał Augustowski znany głównie jako wakacyjna atrakcja turystyczna często lokowany bywa gdzieś na Mazurach.
Opowieść o życiu Heleny Jaroszewicz, polskiej działaczki niepodległościowej oraz społecznej w okresie II Rzeczypospolitej. Była politykiem, posłem na Sejm i senatorem w II RP. 15 kwietnia 1940 roku aresztowana przez Gestapo, więziona na Pawiaku i stracona w zbiorowej egzekucji w Palmirach.
W latach 1941-1943 działaniami realizowanego przez Heinricha Himmlera Generalnego Planu Wschodniego objęto ponad 100 tys. mieszkańców Zamojszczyzny Polegał on na tworzeniu dla Niemców "przestrzeni życiowej" na wschodzie. Zakładał wysiedlenia i eksterminację mieszkańców terenów Zamojszczyzny. Dzieci o cechach aryjskich miały być zgermanizowane w niemieckich rodzinach. Z ponad 30 tys. małych mieszkańców Zamojszczyzny kilkanaście tysięcy przesiedlono w głąb Rzeszy. Po wojnie wróciło z nich do Polski zaledwie 800. Zamojszczyzna była jednym z pierwszych niemieckich terenów osiedleńczych w Generalnym Gubernatorstwie i jednym z pierwszych objętych masowymi wysiedleniami. Akcja wysiedleńcza rozpoczęła się w nocy z 27 na 28 listopada 1942 r. w Skierbieszowie.