Film dokumentalny, który zabiera widzów w podróż po życiu i twórczości Gustawa Herlinga-Grudzińskiego. Bohater opowiada o dzieciństwie na Kielecczyźnie, fascynacjach literackich, dramatycznych doświadczeniach wojennych, pobycie w łagrze sowieckim, udziale w bitwie pod Monte Cassino, latach w Rzymie, pracy przy magazynie "Kultura" oraz trudnych momentach w życiu prywatnym. Pisarza wspominają literaturoznawcy, biografowie, przyjaciele oraz córka, Marta Herling.

Film dokumentalny Autoportret za mgłą. Olga Boznańska opowiada o życiu i etapach twórczości znanej polskiej malarki, portrecistki. Konieczność kształcenia za granicą, pobyty w Monachium i Paryżu, spotkania ze światowymi twórcami, realizowanie indywidualnej drogi artystycznej i jednocześnie trudne życiowe wybory, osobiste tragedie. Od dzieciństwa, przez dojrzewanie – do schyłku życia. O Oldze Boznańskiej opowiadają historycy sztuki, znawcy jej twórczości.

Przyjaciele i współpracownicy Ewy Demarczyk opowiadają o jej życiu oraz karierze estradowej.

Dokumentalny film biograficzny poświęcony rodzinie Kossaków, której przedstawiciele na zawsze zapisali się w historii kultury polskiej. Dokument przedstawia życiorysy zarówno słynnych malarzy – Juliusza, Wojciecha, Jerzego – którzy specjalizowali się w przedstawianiu dziejów narodu, jak i poetek oraz pisarek – Marii, Magdaleny i Zofii. Narratorem filmu jest przedstawicielka piątego pokolenia rodziny: Joanna Kossak, malarka, specjalizująca się w portretach koni.

Osoba Tetmajera odgrywała pewną rolę w niektórych rozgrywkach politycznych, a jego popularne wśród ludu nazwisko chętnie wciągano na listy członków organizacji i w skład ich zarządów, by zapewnić sobie poparcie szerszego kręgu społeczeństwa. Ale Włodzimierz Tetmajer też chętnie sam podejmował się obowiązków, szczególnie tych, które nakładało na niego życie na wsi. Został delegatem do Rady Szkolnej i Powiatowej, co zaowocowało założeniem w Bronowicach straży pożarnej wyposażonej w mundury i sprzęt, co więcej Tetmajer sam ćwiczył strażaków. A gdy został posłem, przyjeżdżali do niego ze swoimi problemami chłopi z całego powiatu. Z początkiem wojny, w 1915 roku napisał manifest do Polaków w Ameryce, wzywając ich do powrotu. W latach wojny Tetmajer zapisał się w pamięci współczesnych jako gorący patriota. Miał zostać posłem do pierwszego sejmu polskiego, ale ponieważ nie umieszczono go na krakowskiej liście ludowców, tylko na nowotarskiej, wycofał się. W ostatnich latach życia zniechęcony do polityki Tetmajer wraca do sztuki. Nie przyjął teki ministra kultury i sztuki, którą mu ofiarowano pod koniec 1920 roku, natomiast poświęcał dużo czasu działalności kulturalnej, bowiem został prezesem Rady Sztuki w Krakowie. Kilkuletni rozbrat artysty ze sztuką odbił się jednak na jego twórczości, a pomysł, żeby połączyć anegdotę polityczną z malarstwem, nie okazał się najlepszy.

Zaginiony pod koniec wojny XVI-wieczny obraz "Portret młodzieńca" Rafaela Santi to najcenniejsze dzieło zrabowane z polskich muzeów, którego losy do dzisiaj nie są znane. Historia poszukiwań to niezamknięta opowieść o nadziei na odnalezienie niezwykle cennego a zarazem unikalnego dzieła i przywrócenie go Polsce, ale również ponownego wprowadzenia do obiegu kulturowego świata.

W 1934 roku Podhale nawiedziła powódź, która przyniosła niebywałe straty, również w ludziach. Szkody wyceniono na 100 milionów złotych. Rok później rozpoczęto budowę zapory w Rożnowie, której plany przygotowywane były już wcześniej. W 1939 roku, gdy prace zaawansowane były w 80 procentach, wybuchła wojna. Niemcy postanowili dokończyć budowę. Film opowiada burzliwą historię rożnowskiej zapory.

Film przypomina postać Wileńskiego Wybawiciela - nieznanego dziś bohatera Polski Podziemnej. Romuald Warakomski wraz ze swoim bratem Michałem, profesorem Jerzym Hoppe i Stanisławem Kiałką, przy współpracy całej Komórki Legalizacji Wileńskiej Armii Krajowej, przygotowali ponad 85 tys. dokumentów tożsamości, które w czasie wojny uratowały życie wielu osobom.

Wędrówka w czasie i przestrzeni po miejscach, gdzie w pierwszych trzech miesiącach polskiej niepodległości, ogromnym wysiłkiem garstki ludzi, stworzono podstawy samodzielnego i w miarę nowoczesnego lotnictwa. Opowieść opiera się o odniesienia do miejsc i ludzi, na szlaku kluczowych zdarzeń tego procesu historycznego. Swoistym przewodnikiem, ogrywanym na wiele sposobów, jest monumentalny album wydany w roku 1933 przez majora M. Romeykę pt. „Ku czci poległych lotników”. Jest to wyjątkowej jakości praca dedykowana początkom wojsk lotnictwa polskiego, a jednocześnie księga pamięci lotników poległych w pierwszych latach niepodległości. Co więcej, księga ta powstała niejako jako podsumowanie starań o budowę Pomnika Lotnika w Warszawie. Łączy się zatem z konkretnym miejscem i czasem.