Nagle się potyka. Co jest?! Patrzy, odwraca się pod nogi a tam młody Stuhr. No nic - myśli sobie - dając kolejny krok. Znowu się potyka, patrzy, a tam Adamczyk. Zadowolony idzie dalej myśląc: Ja to mam szczęście! Dwie największe kłody w moim lesie!