Aktorka znana głównie z filmów Erica Rohmera, wiodącego reżysera francuskiej Nowej Fali. U niego po raz pierwszy pojawiła się na ekranie. W Persyfalu Galijczyku (1978) - poetyckiej opowieści, rozgrywającej się w średniowiecznych realiach, głównie statystowała. Ale dwa lata póżniej w Żonie lotnika (La Femme de l'Aviateur) stworzyła już wyrazistą postać żony zazdrosnego młodego studenta. Potem uczyła się aktorstwa na kursach, gdzie stosowano metodę z nowojorskiego Actor's Studio Lee Strasberga i grała wiele w telewizji. Na status gwiazdy francuskiego i europejskiego kina
zapracowała w roku 1986, kiedy na ekranach kin pojawił się Zielony promień
(Le Rayon Vert) - kolejny film Rohmera. Krytyków zachwyciła rolą Delphine,
dziewczyny spędzającej samotnie wakacje, miotającej się między własnymi pragnieniami i wewnętrznymi obawami. Film był największym wydarzeniem festiwalu w Wenecji, gdzie otrzymał niemal wszystkie nagrody od Złotego Lwa poczynając. Wielka w tym zasługa Marie Riviere, której rola z założenia polegała na improwizacji (w czołówce filmu jej nazwisko wymieniono jako współautora dialogów). Z Rohmerem współpracowała potem jeszcze wielokrotnie, ale już nigdy z równie efektownym skutkiem.Ostatnio choćby w dramacie historycznym L' Anglaise et le duc (The Lady and the Duke). Kilkakrotnie współpracowała także z innymi francuskimi reżyserami (Christine Lipinska, Philippe Faucon, Mehdi Charef), najczęściej pojawiając się w rolach drugoplanowych.