Też mnie to zaskoczyło, ale jako osoba bardzo chuda i kostyczna dała się łatwo ucharakteryzować na skrajną starość. I bardzo pasowała do tej surowej roli. Myślę, że nie patrzono w metrykę, tylko możliwość dopasowania do roli, a o 90-letnie czynne aktorki nie było łatwo.

Polecieli z tym. Absurd. Nawet nie jest jej najstarszym synem.

Takie czepianie się nieistotnych szczegółów. W filmie pewne rzeczy są umowne, nie należy odbierać ich w skali jeden do jednego. Jak słusznie zauważył seredyn, Naima Wifstrand wyglądała wtedy na staruszkę, więc równie dobrze mogła zagrać 100-latkę, podobnie Victor Sjöström w roli Isaaca Borga, mógł zagrać młodszą od siebie postać bez żadnej szkody dla filmu. Kompletnie mi i zapewne większości widzów, taki drobiazg nie przeszkadzał w odbiorze tego wielkiego dzieła, jakim z pewnością jest film "Tam, gdzie rosną poziomki".