Pan Hawley ma świetny styl i doskonale czuje kamerę. Zawsze wie gdzie ją umiejscowić. Jak zmontować zestaw ujęć, by był atrakcyjny wizualnie, a jednocześnie całkowicie zrozumiały dla widza. Scenografia, kostiumy i charakteryzacja - dopięte na ostatni guzik. Do tego dobór muzyki - zawsze bezbłędny.

Zarówno w warstwie technicznej jak i merytorycznej wypracował charakterystyczny dla siebie styl narracji. Z lekka groteskowy, mistyczny klimat przypowieści z czarnym humorem w roli głównej. Nieco przerysowani, bardzo wyraziści bohaterowie prawią długaśne, ale niebanalne monologi, które intrygują. Sporo jest też zabaw formalnych i gry z widzami. Dodatkowo, w warstwie naprawdę nieźle snutych historii, Hawley potrafi przemycić jakiś morał, komentarz społeczny (szczególnie w 2 sezonie Fargo).

Pierwszy i drugi sezon Fargo to niepowtarzalne dzieła. Legion, po 3 odcinkach, zapowiada się na kolejne.