Alarmująco nieproporcjonalnie dużą liczbę czarnoskórych kobiet co roku spotyka zawód ze strony amerykańskiego systemu opieki zdrowotnej. Shamony Gibson i Amber Rose Isaac były pełnymi życia, radosnymi przyszłymi matkami, których śmierci z powodu komplikacji porodowych można było zapobiec. Teraz ich partnerzy i rodziny pragną zjednoczyć się w walce z tym mrożącym krew w żyłach, a jednocześnie w dużej mierze ignorowanym kryzysem.

Sześciu mężczyzn, którzy jako chłopcy byli molestowani seksualnie przez duchownych katolickich, znajduje w sobie siłę, tworząc filmy krótkometrażowe inspirowane traumą.

Od wczesnych nielegalnych graffiti po monumentalny portret osadzony na ścianie granicznej USA i Meksyku, obraz wykorzystuje moc sztuki opartej na współpracy, by podnosić na duchu społeczności i inspirować je do wyrażania siebie.

Jacinta jest dwudziestosześciolatką, która budzi sympatię od pierwszego wejrzenia. Uśmiechnięta, pełna energii i woli życia - trudno jej nie polubić. Większość swojej dorosłości spędziła w więzieniu, skazywana na krótkie okresy za kradzieże, pobicia czy używanie narkotyków. Poznajemy ją w przededniu końca kolejnej odsiadki. Nadchodząca wolność nie jest jednak dla Jacinty powodem do radości, bo w więzieniu zostawia matkę, z którą łączy ją bardzo zażyła choć toksyczna relacja (w przeszłości razem dokonywały przestępstw). Tymczasem na zewnątrz czeka na Jacintę dorastająca córka, będąca dla niej motywacją do wyjścia ze spirali uzależnienia od heroiny i łamania prawa. Jessica Earnshaw towarzyszy swojej bohaterce w procesie ponownej adaptacji do wolności, kreśląc jednocześnie intymny portret jej relacji z najbliższymi i odkrywając kolejne tajemnice z jej przeszłości. Centralną osią filmu pozostaje podwójna relacja na linii matka - córka, w którą uwikłana jest Jacinta. Reżyserka próbuje zgłębić tajemnicę miłości matki i miłości do matki - ogromna siła tych uczuć jest napędem motywującym tytułową bohaterkę do wszelkich decyzji. Dzięki dyskretnemu ujawnianiu swojej obecności, Jessica Earnshaw gładko wymyka się pułapkom podobnych opowieści, takim jak bezduszne podglądactwo czy eksploatacja traumy. Czasem reaguje na wydarzenia, czasem zadaje pytania zza kadru, ale przede wszystkim pozwala obecnym na ekranie postaciom wejść w świadomą relację z kamerą i opowiedzieć własne historie.

Film dokumentalny pokazujący rodzinę głuchoniemego chłopca, który rozwija swój talent muzyczny.