Film dokumentalny poświęcony wielkiemu scenografowi, kostiumografowi, współtwórcy sukcesu polskiego kina lat sześćdziesiątych i siedemdziesiątych, twórcy ołtarzy papieskich. Jako szesnastolatek trafił do Auschwitz, ale jego dorobek to pochwała piękna świata i sztuki. Jego prace towarzyszyły przełomowym wydarzeniom społecznym w Polsce. Wspomnieniom artystów o niezwykłych zdolnościach i perfekcjonizmie Kołodzieja, tajemniczej osobowości towarzyszą bogate archiwalia, także z jego pracowni. Film nakręcono na gdańskiej Starówce, gdzie spędził większość powojennego życia.
Alicja przyjeżdża do domu po córkę Zosię, z którą ma jechać na terapię rodzinną w ramach terapii odwykowej. Wbrew ustaleniom, babcia dziewczynki nie zgadza się na wyjazd. Alicja zostaje na weekend i próbuje odbudować relacje w rodzinie. Czas nie pomógł jednak zapomnieć dziewczynce o krzywdach wyrządzonych przez matkę.
Aram to pseudonim Arkadiusza Rybickiego, polityka, działacza społecznego, posła. 10 kwietnia 2010 roku zginął w Smoleńsku, w drodze na obchody 70. rocznicy zbrodni katyńskiej. Miał wówczas 57 lat. 40 lat wcześniej w Stoczni Gdańskiej wykonał napis "Nie zapomnimy Katynia". Już jako siedemnastolatek rozpoczął działalność opozycyjną. Od 1979 roku był związany z Ruchem Młodej Polski, redagował czasopismo "Bratniak". W sierpniu 1980 roku współpracował ze strajkującymi robotnikami Wybrzeża, spisał 21 postulatów Międzyzakładowego Komitetu Strajkowego. Po pamiętnym sierpniu zaangażował się w działalność NSZZ "Solidarność". Był internowany w stanie wojennym. W drugiej połowie lat 80. podjął pracę w sekretariacie Lecha Wałęsy, w końcu lat 90. został wiceministrem kultury, a potem posłem do Sejmu z ramienia PO. Razem z żoną kierował fundacją opiekującą się dziećmi autystycznymi. Mimo swoich często konserwatywnych poglądów był niezmiernie otwarty na otaczający go świat. Maniery dżentelmena potrafił łączyć z poczuciem abstrakcyjnego humoru i dystansu do pełnionych przez siebie funkcji. Zawsze kierował się zasadami, w które szczerze wierzył i wzbudzał szacunek także u osób, które niekoniecznie podzielały jego poglądy. Historia życia Arama została opowiedziana w pierwszej osobie. Wpisuje się w wydarzenia polityczne, społeczne i kulturowe, które z całą pewnością nie były mu obojętne i zostawiły ślad w jego percepcji świata.
Psycholog Olga Miłosz prowadzi fundację "Ludzkie sprawy". Kobieta wspólnie z prawnikiem Dariuszem rozwiązuje problemy rodzinne i zawodowe swoich podopiecznych.
Bohaterami filmu są dwaj chłopcy - 12-letni Piotrek i 10-letni Jasiek oraz ich rodzice - prowincjonalni aktorzy. Życie chłopców upływa na krytycznym podglądaniu rodziców i robieniu kawałów - nawzajem sobie jak i dorosłym... Pewnego dnia odwiedź chłopców dzidek, który chcąc zaskarbić sobie ich sympatię daje im w prezencie ... swoje sztuczne oko...
Herbert Clark Hoover był prezydentem Stanów Zjednoczonych w latach 1929–1932. ale miejsce w pamięci pokoleń zapewnił sobie dzięki temu, że w czasie całego swojego życia był orędownikiem pokoju i człowiekiem czynu. Podejmowane przez niego działania miały na celu niesienie pomocy ludziom, którzy cierpieli w wyniku prowadzonych wojen. Kolejną istotną jego zasługą było założenie The Hoover Institution on War, Revolution, and Peace, łączącego działalność na płaszczyźnie naukowo-badawczej z gromadzeniem zbiorów archiwalnych i bibliotecznych, dokumentujących dzieje świata w XX wieku. Polska jest krajem, który w szczególny sposób korzystał z pomocy samego Hoovera, a także założonej przez niego instytucji, zaś gromadzone w archiwach Hoovera zbiory dotyczące współczesnej historii świata zawierają kolekcję dokumentów dotyczących współczesnej historii naszego kraju. Filmowy dokument jest przypomnieniem zakresu i rozmiaru polskiej kolekcji zebranej w archiwach im. Herberta Hoovera.