Wystawa w krakowskim Muzeum Armii Krajowej z listopada 2023 roku przedstawia wstrząsającą historię czterech braci Krajewskich, których losy przypominają słynną historię braci Nilandów, zekranizowaną w filmie "Szeregowiec Ryan". Trzech z braci Krajewskich zginęło podczas II wojny – kampanii wrześniowej i czasie okupacji niemieckiej. Czwarty, żołnierz oddziałów "Ponurego", przeżył wojnę, jednak w Polsce Ludowej był prześladowany za działalność w "reakcyjnym podziemiu". Dokument ukazuje dramatyczną historię rodzeństwa Krajewskich na tle wydarzeń II wojny światowej. Podobnie jak w przypadku amerykańskich braci Nilandów czy Sullivanów, los brutalnie rozdzielił polską rodzinę w czasie globalnego konfliktu. Film szczegółowo przedstawia losy każdego z braci – od heroicznej walki w kampanii wrześniowej, przez działalność konspiracyjną, aż po służbę w oddziałach legendarnego „Ponurego”. Pokazuje, jak wojna systematycznie odbierała rodzinie Krajewskich kolejnych synów. Szczególną uwagę poświęcono losom ostatniego z braci, który przeżył wojnę. Jego historia stanowi gorzki epilog rodzinnej tragedii – jako były żołnierz antykomunistycznego podziemia, w czasach Polski Ludowej musiał zmagać się z represjami i społecznym ostracyzmem.

Sanktuarium to produkcja przypominająca najważniejsze chwile pielgrzymki Ojca Świętego Jana Pawła II w 2002. Przypomnimy słowa Papieża Polaka, kard. Franciszka Macharskiego, porozmawiamy także z Witoldem Cęckiewiczem, który zaprojektował Bazylikę Bożego Miłosierdzia. W filmie pokażemy także kulisy realizacji transmisji Godziny Miłosierdzia i Mszy Świętych z Bazyliki Miłosierdzia Bożego Miłosierdzia.

Zaginiony pod koniec wojny XVI-wieczny obraz "Portret młodzieńca" Rafaela Santi to najcenniejsze dzieło zrabowane z polskich muzeów, którego losy do dzisiaj nie są znane. Historia poszukiwań to niezamknięta opowieść o nadziei na odnalezienie niezwykle cennego a zarazem unikalnego dzieła i przywrócenie go Polsce, ale również ponownego wprowadzenia do obiegu kulturowego świata.

Zbrodnie popełnione przez Niemców na Woli nie miały początkowo na celu całkowitej eksterminacji ludności dzielnicy, lecz stanowiły raczej akty doraźnego odwetu za wybuch powstania. Wola była skazana na brutalne uderzenie ze strony Niemców; przez tę dzielnicę przechodziła jedna z najważniejszych arterii komunikacyjnych miasta. Walczące na Woli oddziały niemieckie nagminnie wykorzystywały polskich cywilów, w tym kobiety i dzieci, w charakterze "żywych tarcz" osłaniających natarcia piechoty lub czołgów. Głównym sprawcą Rzezi Woli był Heinz Reinefarth.