Rocky Graziano właśc. Thomas Rocco Barbella, ur. 1 stycznia 1919 r. w Nowym Jorku, zm. 22 maja 1990 r. Amatorski mistrz USA. Mistrz świata w wadze średniej w latach 1947- 1948. Na ringu był wielkim wojownikiem i posiadał jedne z najsilniejszych ciosów w wadze średniej, przez co większość walk kończył przed czasem. Walczył w latach w których było wielu wybitnych pięściarzy wagi średniej z Tonym Zalem i Sugarem Rayem Robinsonem na czele. Dużą sławę już po zakończeniu kariery przyniósł mu film biograficzny pt. „Między linami ringu”(3 Oscary) w roli Graziano wystąpił Paul Newman.

Przydomek ringowy: „ The Rock”
Bilans: 83 walk, wygranych 67(52 KO), przegranych 10, remisów 6
Warunki fizyczne:wzrost - 170 cm, zasięg ramion - 174 cm, waga: 67-75 kg
Trenerzy: Whitey Bimstein, Al Silvani
Wykaz walk

Trudne dzieciństwo

Rocky Graziano był synem boksera znanego jako "Fighting Nick Bob", urodzonego w Brooklynie.. Zamiłowanie do boksu przekazał mu właśnie ojciec, który już od dziecięcych lat zachęcał lub często zmuszał Rocco do bicia się ze starszym bratem od którego zazwyczaj dostawał lanie. Jedyną osobą która okazywała mu współczucie była matka Rocco, która głęboko wierzyła że jej syn wyjdzie na ludzi.
Jednak Rocky już od wczesnego dzieciństwa miał same problemy, zamiast chodzić do szkoły przechadzał się po mieście i kradł jedzenie, pieniądze i co wpadło pod rękę. W wieku ośmiu lat zamieszkał z dziadkami w Second Avenue w pobliżu Houston. Tam poznał Sama Villa, znanego jako Houdini, który zapoznał go z grą w palanta, piłką nożną i ręczną, razem też weszli w konflikt z prawem. Za kradzieże trafił do więzienia i otrzymał nadzór kuratora dziecięcego.
Pierwszy kontakt z boksem
W 1939 roku usłyszał o turnieju bokserskim w którym nagroda za zwycięstwo jest złoty medal, Rocky wystartował w turnieju amatorskim pod pseudonimem „Joe Giuliani”. Po czterech walkach wystąpił w finale New York Metropolitan Amateur Athletic Union Boxing i wywalczył złoty medal. Następnie sprzedał go za 15 dolarów i doszedł do wniosku, że boks to dobry sposób na zarobienie pieniędzy. Ale nie zamierzał rezygnować z kradzieży i właśnie z tego powodu trafił do więzienia w Coxsackie na trzy miesiące, gdzie poznał swojego przyjaciela innego wielkiego boksera Jake'a LaMotta, a trafił następnie do zakładu poprawczego w Nowym Jorku na pięć miesięcy.

Po wyjściu postanowił trenować boks i udał się na salę treningową gdzie spotkał Eddiego Cocco, który zaczął go trenować. Po kilku tygodniach i występach pod pseudonimem "Robert Barber", Rocco ponownie popadł w konflikt z prawem czego efektem było odesłanie do poprawczaka. Tam z kolei popadł w konflikt z z gangami i trafił do więzienia w Rikers Island. Po wyjściu z więzienia został powołany do wojska, jednak udało mu się z niego uciec i zaczął boksować po pseudonimem Rocky Graziano.

Po kilku wygranych walkach i zdobyciu rozgłosu, Graziano został odnaleziony przez wojsko i po pewnych perturbacjach, szczęśliwie dla Rocco nie został skazany, a jedynie zmuszony do walk pod banderą armii.
Graziano vs Zale
Trzy najważniejsze walki stoczył z amerykańskim bokserem polskiego pochodzenia Tonym Zale (Antoni Florian Załęski), wielokrotnym mistrzem świata wagi średniej. Pierwsza walka odbyła się w 1946 roku i po kilku liczeniach z obu stron zakończyła się zwycięstwem starego mistrza Zalego. Rok później doszło do rewanżu. Tym razem zwyciężył Rocky Graziano, nokautując przeciwnika i zdobywając tym samym tytuł mistrza świata wagi średniej. Trzecia i ostatnia walka rewanżowa odbyła się 9 czerwca 1948 roku. Grazianno staczał tez wiele innych fascynujących pojedynków, warte szczególnej uwagi były 2 walki z Freddiem Cochranem w 1945 r., pierwsza z nich została wybraną walką roku prze magazyn „Ring”. Ostatnią próbą zdobycia mistrzostwa przez Graziano była walka z legendarnych Sugar Rayem Robinsonem, którą niestety przegrał przed czasem