Zbiegły więzień przywłaszcza sobie strój duchownego. Tak ubrany wyrusza w podróż.

Charlie ratuje bezpańskiego psa przed innymi czworonogami. Oboje szybko stają się przyjaciółmi i partnerami w kradzieży jedzenia.

Film jest pełen patriotycznych scen, mających zachęcić ludność do nabywania obligacji, z których pieniądze wspomogą siły sprzymierzonych walczące w I Wojnie Światowej. Twórcy odwołują się do międzyludzkich więzi, takich jak przyjaźń, miłość i małżeństwo, podkreślające jednocześnie wielkie znaczenie wolności.

Charlie zostaje policjantem. Komendant wysyła go na patrol do najniebezpieczniejszej dzielnicy.

Skrzypek Charlie ucieka do cygańskiego obozu, gdzie zakochuje się w porwanej dziewczynie.

Charlie  pracując w lombardzie ma spore kłopoty. Po kolejnej bójce zostaje prawie wyrzucony z pracy. Szef daje mu ostatnią szansę, której Charlie nie może zmarnować. Gdy do lombardu przychodzi oszust Charlie musi wykazać się przebiegłością i silną ręką by powstrzymać bandytę.

Sir Cecil Seltzer (Charlie Chaplin) - kelner w restauracji wpada w kłopoty. Wrabia w nie swego kolegę z pracy i to jego kolega zostaje zwolniony. Więc kelner idzie do klubu wrotkarzy. Tam spotyka piękną dziewczynę (Edna Purviance) która jest podrywana przez pana Stouta (Eric Campbell). Sir Cecil podrywa dziewczynę i ucieka z klubu. Ta zaś w podziękowaniu zaprasza go na wrotkową imprezę.

Charlie robi wszystko, żeby zachować posadę dozorcy. Dodatkowo jest zakochany w pięknej sekretarce, która również pracuje w banku. Ona jednak zakochana jest w innym Charlesie - kasjerze. Dozorca zasypia i śni o tym, jak ratuje piękną sekretarkę i bank przed rabunkiem. Jest to jednak tylko sen. Smutne zakończenie komedii było w filmie nowością. Sceny, w których Charlie z tragicznym wyrazem oczu patrzy, jak Edna pogardliwie odrzuca jego miłosne wyznania, sięgają zupełnie nieznanych sztuce filmowej głębin patosu. Teraz dopiero poważniejsi krytycy i widzowie dostrzegli to, czego szersza publiczność była już świadoma - Chaplin był niepodobny do nikogo przed nim.

Charlie i jego szef przychodzą w charakterze malarzy-tapeciarzy do mieszczańskiego domu. Daje to wiele okazji do tradycyjnego błaznowania z deskami, drabinami, klajstrem i papierem. Sytuację wzbogaca obecność mieszkańców: zirytowanego męża, pretensjonalnej żony, oraz ładnej, ale biernej pokojówki. Kochanek pani domu przychodzi z kwiatami w najbardziej nieodpowiedniej chwili i musi udawać jednego z robotników.