Niekonwencjonalna opowieść o codziennym życiu wiejskiej rodziny; poruszający fabularyzowany dokument na temat życia, przemijania i śmierci. Na odludziu, nad rzeką Narwią, mieszka familia Kondratiuków: żona reżysera Marynia (Iga Cembrzyńska), jego brat Janusz (Janusz Kondratiuk) oraz rodzice. Czas płynie tam leniwie i spokojnie, sprzyjając niekończącym się rozmowom, zadumie i refleksji. Senior rodu cierpi na nieuleczalną chorobę i jest noszony w lektyce. Pewnego dnia synowie pokazują mu kąpiącą się atrakcyjną kobietę, którą się zachwyca. Wkrótce po tym zaczyna uczyć się chodzić.
Inżynier Adam Dereń pragnie zemścić się na swoich wspólnikach. Mężczyzna za pieniądze biznesmenów nabywa teatr muzyczny, który zamierza doprowadzić do bankructwa.
Ewa, przebojowa fotoreporterka walczy o awans w redakcji. W czasie jednego z nocnych dyżurów robi wstrząsające zdjęcie młodej kobiety z hotelu robotniczego. Zaprzyjaźniają się, aż do publikacji materiału ze zdjęciem.
Tadeusz wraca do kraju po latach spędzonych za granicą. Na miejscu okazuje się, że nie może zrozumieć otaczającej go nowej rzeczywistości ani bliskich, których kiedyś opuścił.
Student ostatniego roku rzuca naukę i w czasie Wielkanocy przechodzi przez zaaranżowane przez siebie rytuały z użyciem symbolicznych przedmiotów. Rozprawia się z weteranami wojen, współczesnym mieszczaństwem i degradacją jego pokolenia.
Młody oficer wyrusza do Madrytu, by objąć stanowisko kapitana w gwardii walońskiej. Wybór najkrótszej, podobno nawiedzonej drogi skutkuje serią dziwnych wydarzeń.