...jak na psychikę tego człowieka wpłynęła rola w „Dziwolągach”. Słyszałam, że jakiemuś opóźnionemu umysłowo (w stopniu dużo mniejszym, niż Schlitze, o ile prawdą jest, że ten drugi wykazywał się zdolnościami intelektualnymi na poziomie trzylatka) aktorowi życie realne pomieszało się z filmowym, więc co dopiero jemu, któremu w dodatku — o ile dobrze pamiętam — kazali pomykać z nożem i odgrywać scenę okaleczenia kobiety wespół z resztą cyrkowej trupy. Jakkolwiek „Dziwolągi” są świetne, ponadczasowe i uważam, że niezależnie od wszystkiego warto było je nakręcić, o tyle obawiam się, że temu i innym aktorom niebędącym w pełni władz umysłowych (Koo Koo, Flip i Pip, etc., etc....) wszystko to mogło przynieść więcej szkody, niż pożytku.