W nadmorskiej włoskiej miejscowości ocalała z Holokaustu kobieta przyjmuje pod swój dach 12-letniego Momo — senegalskiego muzułmanina, który ją okradł.

Naukowcy i aktywiści odkrywają tajemnice ziemskiej gleby, która ich zdaniem jest kluczem do odwrócenia zmian klimatycznych i ocalenia planety.

Kręcony przez trzy lata film śledzi życie uczniów i nauczycieli w małej szkole w starej dzielnicy Kabulu w Afganistanie, która powoli odbudowuje się po wcześniejszych konfliktach. Aktualna historia Afganistanu przeplata się tu z portretami współczesnych ludzi, czego efektem jest kameralna, pełna niuansów wizja społeczeństwa żyjącego w cieniu wojny. Pierwszym narratorem jest Sohrab, który wierzy, że dzięki miłości do książek uniknie pracy fizycznej. Starszy brat Sohraba, Rostam, z jednej strony chce pójść w ślady ojca-mechanika, a z drugiej jest rozdarty. Z kolei młodszy brat, Yaldash, czuje się uwięziony w warsztacie metalowym swojego szefa i marzy o nauce. Poznajemy też Nika Mohammeda, nauczyciela po sześćdziesiątce, którego wspomnienia odsłaniają przeszłość Afganistanu. Nabiullah, nowy chłopak z sąsiedztwa, wyobraża sobie przyszły Afganistan bez Amerykanów i talibów. Moqades, młody nauczyciel religii, opowiada się za niestosowaniem przemocy i potępia korupcję wśród mudżahedinów. Nauczyciel Hasiba widzi siebie w młodych uczniach, a starsza sprzątaczka w szkole wspomina młodość pod dowództwem Sowietów i nerwowo obserwuje, jak plemienne frakcje znów walczą o władzę. Wybory prezydenckie mijają, a historia kraju wkracza w nowy etap. Jaka będzie przyszłość Afganistanu? Czy będzie to kraj kojarzony tylko z wojną? Jaki wpływ na jego losy będzie miało młode pokolenie Afgańczyków?